Het drietal heeft zijn bevindingen gedeeld via een paper en bijbehorende Youtube-video. De onderzoekers leggen uit dat zij ieder gedeelte van het timelapseproces geautomatiseerd hebben.
Uit een collectie van 86 miljoen gedownloade foto’s werden ten eerste 120.000 bezienswaardigheden aangemerkt, bijvoorbeeld toeristenattracties. Daar werd vervolgens een driedimensionale reconstructie van gemaakt op basis van foto’s vanuit zoveel mogelijk hoeken.
De populairste camerastandpunten kwamen in aanmerking voor een timelapse, maar enkel als er meer dan driehonderd foto’s vanuit een soortgelijke hoek beschikbaar waren. Tot slot werd op iedere foto een correctie toegepast, zodat het lijkt alsof ze alle op exact dezelfde plek zijn gemaakt.
De wetenschappers kregen zo onder meer timelapses van flatgebouwen, watervallen, bergen, musea en kerken, bestaande uit foto’s genomen gedurende een periode van meerdere jaren.
