De externe detectietechnologie die geluid gebruikt, is sonar (geluidsnavigatie en variërend) .
Hier is hoe het werkt:
* geluidsgolven: Sonar straalt geluidsgolven uit, die door het water reizen.
* Reflectie: Deze golven stuiteren van objecten onder water, zoals de zeebodem, vis of onderzeeërs.
* Detectie: De gereflecteerde geluidsgolven worden vervolgens opgepikt door een ontvanger, waardoor het systeem de afstand, vorm en grootte van de objecten kan bepalen.
Toepassingen van sonar:
* het in kaart brengen van de zeebodem: Gebruikt om gedetailleerde kaarten van de oceaanbodem te maken en functies zoals canyons, riffen en scheepswrakken te identificeren.
* Fish Finding: In dienst van vissers om scholen van vis te vinden.
* Navigatie: Gebruikt door onderzeeërs en schepen om te navigeren in lage zichtbaarheidsomstandigheden.
* Militaire toepassingen: Sonar is cruciaal voor onderwaterdetectie en tracking, met name voor onderzeeëroorlogvoering en mijn tegenmaatregelen.
Belangrijke opmerking: Hoewel Sonar de primaire teledetectietechnologie is met behulp van geluid, zijn er andere toepassingen zoals:
* akoestische teledetectie: Deze bredere categorie omvat technieken die geluid gebruiken om omgevingscondities te controleren, zoals het meten van watertemperatuur, zoutgehalte en sedimenteigenschappen.
* Bioakoestische monitoring: Omvat het gebruik van geluid om diergedrag en populaties te bestuderen, vooral in mariene omgevingen.
Dus, hoewel Sonar de meest bekende is, speelt geluid een rol in verschillende toepassingen op afstand, elk met zijn eigen unieke doel en methodologie.