Draper, het bedrijf dat aan de technologie werkt, noemt dit project DragonflEye. De rugzak is voorzien zonnepanelen waarmee energie wordt opgewekt. Daarnaast is er een begeleidings- en navigatiesysteem, bestaande uit optogenetische hulpmiddelen.
Die hulpmiddelen zorgen ervoor dat de libelle kan worden bestuurd via de neuronen in het zenuwstelsel van het dier, die verantwoordelijk zijn voor het vliegen.
Die technologie is ontwikkeld in samenwerking met een medisch instituut, het Howard Hughes Medical Institute (HHMI). De onderzoekers hebben een manier gevonden om libellen gevoelig te maken voor licht, door van genen gebruik te maken die al aanwezig zijn in de ogen.
Van buitenaf bestuurd
Wanneer de genen en de hulpmiddelen, de zogenaamde optrodes, samenkomen, dan kan de libelle van buitenaf worden gestuurd door lichtimpulsen.
In een interview met IEEE Spectrum laat hoofdonderzoeker Jesse J. Wheeler weten al een eerste versie van dit systeem hebben gemaakt. Maar het lijkt erop dat het nog niet getest is op dit moment.
“In het eerste jaar van dit project hebben we ons geconcentreerd op de rugtas, de technologie en de optrodes. Nu we aan het tweede jaar begonnen zijn, willen we libellen daadwerkelijk uitrusten met onze rugtassen.”
“Vervolgens kunnen we de cyborglibellen in een afgesloten omgeving testen en volgen, om zo aan de benodigde data te komen. Daardoor zijn we straks in staat software te maken voor het volgen en sturen van de libellen.”
Mocht de technologie werken zoals gepland, dan kan die gebruikt worden voor bestuiving of zelfs toezicht. En omdat de kern van de technologie in de rugzak zit, zou die later ook gebruikt kunnen worden op bijen en andere insecten van hetzelfde formaat.