Het is bij games als Pokémon lastig om een vervolg uit te brengen. Aan de ene kant verwachten fans vernieuwingen, waardoor hun geliefde franchise weer fris aanvoelt.
Tegelijkertijd kan er niet te veel aan de formule worden gewijzigd, omdat de diepgravende elementen van de game genoeg moet aansluiten op eerdere delen om competitieve spelers tevreden te houden.
Juist daarom is het bijzonder wat Pokémon Sun en Moon weten te presteren. De games zijn de grootste stappen vooruit voor de franchise sinds Gold en Silver voor de Game Boy.
Monsters
De basis blijft hetzelfde: de speler is nog steeds een gepassioneerde Pokémon-trainer, die op pad is om de beste in de regio te worden. Daarvoor moeten er monsters worden gevangen, getraind en bevochten.
Het vasteland uit voorgaande games is omgeruild voor een eilandengroep genaamd Alola, gebaseerd op Hawaï. Dat is in alle facetten van het spel terug te zien: omgevingen, kledingstijl en de achterliggende cultuur zijn allemaal op het bekende eiland gebaseerd.
Die stijl zie je vooral terug in de nieuwe monsters binnen het spel. De game bevat dronken krabben, hula dansende vogels en exotisch gekleurde insecten. Het is misschien wel de meest extreme generatie Pokémon die we ooit hebben gezien – en daarmee onze favoriet.
Sun en Moon steken oude favorieten zoals Marowak en Sandslash in een nieuw jasje door ze Alola-vormen te geven, met andere typen dan in de originele games. De types maken veel van deze oude Pokémon ineens weer relevant voor competitieve spelers, waardoor ze wederom veel gebruikt zullen worden.
Minder lineair
De eilanden zijn meer dan een ander likje verf. Ze veranderen ook hoe het spel wordt gespeeld. Eerdere Pokémon-games lieten spelers een vrij simpele route bewandelen: route 1 ging naar stad A, waarna route 2 weer naar stad B ging. Een principe dat in X en Y een hoogtepunt bereikte.
Alola voelt veel minder lineair. De speler volgt nog wel een eenduidige route, maar er moet ook vaak heen en weer worden gereisd op één eiland. Het zorgt ervoor dat het gebied van Sun en Moon meer aanvoelt als een echte plek, in plaats van een achtbaan die één kant opgaat.
Helemaal vrij laat de game spelers helaas niet. Vooral in het begin van de game wordt het niet-lineaire pad over het eiland aardig afgekaderd, door gebieden tijdelijk ontoegankelijk te maken met een simpele smoes.
Geen gyms meer
Voorgaande Pokémon-games hadden naast een vaste route ook altijd dezelfde vorm van progressie. De speler moest van gym naar gym reizen, om trainers te verslaan en nieuwe badges te scoren. In Sun en Moon komt daar eindelijk verandering in. Gyms zijn uit de game gehaald, om te worden vervangen door ‘Island Trials’.
Deze proeven vereisen iedere keer iets anders. De ene keer moeten er voorwerpen worden gezocht, terwijl op een ander moment wilde water-Pokémon nagejaagd moeten worden. Op het einde van iedere opdracht verschijnt er een wilde ‘Totem Pokémon’ die verslagen moet worden.
Trials kunnen overal in de wereld worden neergezet, terwijl gyms vaak beperkt waren tot vaste plekken in steden. Iedere trial heeft ook een eigen (simpel) verhaal, waardoor de wereld beter tot leven komt.
Beter, niet anders
Het verhaal achter Sun en Moon voelt door de trials anders aan, maar het achterliggende gevechtssysteem is grotendeels onveranderd gebleven. De enige significante nieuwe functie is de Z-Ring, waarmee een Pokémon extra sterke Z-Moves kan uitvoeren. Zo’n aanval kan slechts één keer per gevecht worden gebruikt, wat een interessante strategische laag toevoegt.
Basisinformatie over een Pokémon is tijdens gevechten makkelijker te openen. Er hoeft niet langer door menu’s heen gedrukt te worden – in plaats daarvan staat er een snelle informatieknop op het touchscreen. Effectieve aanvallen staan handig gemarkeerd.
Spelers hoeven niet langer een Pokémon mee te nemen om bijvoorbeeld te zwemmen of te vliegen – dat kan voortaan met een voorwerp dat andere monsters oproept. Het elimineert de noodzaak om een nutteloze Pokémon mee te nemen om de wereld te doorkruizen – wat misschien wel het grootste minpunt was in voorgaande games.
Hulptroepen
Pokéballs kunnen met de Y-knop sneller erbij worden gepakt, wat het vangen van nieuwe monsters makkelijker maakt. Een simpele doch handige verbetering, vooral bij het vangen van legendarische monsters die soms tientallen Pokéballs vereisen.
Helaas is het vangen van gewone monsters wel iets vervelender geworden. Pokémon op Alola kunnen in tijden van nood proberen om een metgezel op te roepen, waardoor er ineens tegen twee monsters tegelijk wordt gevochten.
Een leuk idee, maar tijdens het vangen zorgt het voor frustrerende situaties. Om te vangen moet een monster immers worden verzwakt – waardoor er constant nieuwe troepen worden opgeroepen. Het is een klein pijnpunt in een verder verrassend goede game.
Conclusie
Nog nooit voelde een Pokémon-game zo ontzettend anders als Sun en Moon. Hoewel het achterliggende gevechtssysteem amper is veranderd, weet de unieke omgeving en de nieuwe vorm van progressie het spel nieuw aan te laten voelen.
Het is een combinatie van de beste facetten uit de oude games met een nieuwe, frisse insteek. Eentje waar we nog tientallen uren aan gaan besteden.
Pokémon Sun en Moon verschijnen op 23 november voor Nintendo 3DS.