Dat is de uitkomst van het hoger beroep in de zaak die in 2009 werd aangespannen door platenlabels Capitol Records en Sony.
Volgens de platenlabels werd er in 199 video’s op de site inbreuk gemaakt op het auteursrecht, en negeerde Vimeo meldingen en aanwijzingen daarvan.
De rechter heeft nu dus bepaald dat Vimeo niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor copyrightschendingen als het er niet van op de hoogte is dat die video’s zijn geüpload door gebruikers van de dienst.
Ook is het feit dat medewerkers van Vimeo een filmpje hebben gezien, niet voldoende bewijs is om aan te tonen dat Vimeo meldingen van copyrightschending negeert, aldus de rechter.
De zaak werd nauwlettend gevolgd door andere techbedrijven. Vimeo kreeg steun van onder meer Google, Facebook en Twitter, bedrijven voor wie de uitspraak ook vergaande gevolgen had kunnen hebben.
1972
Centraal stond de interpretatie van Amerikaanse copyrightwetgeving. Tijdens een eerdere uitspraak in 2013 oordeelde de rechter nog dat Vimeo in dit geval niet aansprakelijk kan worden gesteld voor copyrightschending van liedjes na 1972, het jaar waarin deze vorm van auteursrecht werd opgenomen in de federale wetgeving van de Verenigde Staten.
Liedjes van voor die tijd zouden echter wel beschermd zijn. Bovendien zou Vimeo ook voor de rechter kunnen worden gesleept voor het negeren van meldingen en aanwijzingen van die copyrightschending.
Dat oordeel is nu tijdens het hoger beroep dus omgedraaid. “Dienstverleners zouden anders ontzettend hoge kosten moeten maken om elk bericht te controleren op auteursrecht van voor 1972″, aldus de rechter.