Deze review is spoilervrij voor wie alle officiële Uncharted 4-trailers heeft bekeken.
Verwacht van Naughty Dog geen draconische maatregelen om de Uncharted-formule op zijn kop te zetten. A Thief’s End blijft trouw aan zijn voorgangers, en dat is helemaal niet erg.
Wie is Nathan Drake? Voor een gamereeks met drie delen onder de riem weet Uncharted die vraag tot nu toe verrassend slecht te beantwoorden. De hoofdpersoon is een charmeur en een schatzoeker die zijn naasten meesleurt in zijn ongezonde obsessie, maar veel meer stukjes mens kregen we niet te zien.
Making a thief
A Thief’s End, de vierde en laatste Uncharted, brengt daar verandering in. Net als in The Last of Us staat het plot in dienst van karakterontwikkeling. De game introduceert Nathans dood gewaande broer Samuel “Sam” Drake en gebruikt hem van begin af aan als spiegel om ons de protagonist te leren kennen. Natuurlijk is er ook een schat, een slechterik en een reis over de wereld om op de prachtigste verborgen plekken te belanden.
Uncharted 4 begint met een klap, maar neemt vervolgens gas terug en blijft lange tijd met de voet veilig boven het rempedaal hangen. Het viert de stilte, de intieme momenten tussen Sam en Nathan en tussen Nathan en Elena. Het schetst het volwassen leven van Nathan Drake, een gepensioneerde avonturier die graag dagdroomt.
De eerste drie uur van Uncharted 4 zijn een film op zich waard – en een voorproefje voor wat in de twaalf uur erna gebeurt. A Thief’s End verveelt geen moment, omdat het ook later zijn rust blijft pakken, spelers wat ruimte geeft en de actie voortdurend varieert.
Gameplaybelofte
Ontwikkelaar Naughty Dog beloofde met Uncharted altijd meer generalismo dan specialisme. A Thief’s End is nog minder shooter dan zijn voorgangers, maar heeft de mechanismen in ieder geval beter op orde. Afwisselend mikken en dekking zoeken gaat vloeiender dan ooit en hoewel het wapenarsenaal werkelijk geen enkele verrassing biedt, voelt elk schietijzer voldoende uniek.
Uncharted is ook geen typische stealth-game, maar het combineert elementen van Assassin’s Creed (in hoge begroeiing ben je onzichtbaar, gebruikmaken van hoogteverschillen) en de laatste Metal Gear (vijanden taggen, keuzevrijheid in aanval) om een stille aanpak mogelijk te maken. De optie is een verleidelijke, omdat stille aanvallen effectiever zijn.
Een echte platformer is Uncharted 4 ook niet. Toch klim en klauter je beduidend meer in A Thief’s End dan in zijn voorlopers. De game introduceert daarbij twee nieuwe elementen: een touw en een pikhouweel.
Light melange
Als game is Uncharted 4: A Thief’s End een ‘lightmelange’ van bekende elementen, zoals Assassin’s Creed. Er zijn puzzels die licht denkwerk vereisen, er zijn momenten in de Jeep waarvoor een rijbewijs overbodig is en er is exploratie in een paar semi-open levels. Door de light-benadering ligt een gebrek aan diepgang op de loer – een risico dat Uncharted graag neemt, maar waar het mee wegkomt omdat zijn kracht ligt in de som der delen.
Er zijn betere shooters, betere stealth-games, betere platformers en betere puzzelgames op de markt, maar geen game weet die verschillende elementen met zo veel bravoure tot één ervaring te smeden als Uncharted. Verhaal, personages en setting spelen daarbij uiteraard een belangrijke rol. Uncharted 4 neemt je mee op avontuur over de hele wereld, maar verliest zijn focus geen moment.
Geen verrassing
Alles bij elkaar vormt het één kwalitatief ongeëvenaard pakket. Het is inmiddels niet meer een prestatie maar de modus operandi van ontwikkelaar Naughty Dog. In die zin, en eigenlijk in elke zin, is Uncharted 4 geen verrassing meer.
Wie vorige Uncharted-games niet kon waarderen, zal voor dit vierde deel niet plots overtuigd zijn. Uncharted-fans daarentegen krijgen exact wat ze verwachten: na Among Thieves de beste game in de serie en een afsluiter die zijn roots geen moment vergeet. Wie is Nathan Drake? Een verzameling pixels en polygonen die zijn bedenker in tien jaar tijd zag uitgroeien tot een van de beste gamestudio’s op aarde.
Uncharted 4: A Thief’s End verschijnt op 10 mei exclusief voor PlayStation 4. Op het moment van schrijven is het niet mogelijk om de online multiplayer goed te testen. De redactie van Gamer.nl ziet Uncharted 4: A Thief’s End primair als singleplayerervaring en beoordeelt de game dan ook als zodanig. In een los artikel komen we uitgebreid terug op de multiplayer; mocht deze zo’n ingrijpend ander beeld van de game geven, dan past Gamer.nl het cijfer eventueel aan.