De ‘moederrobot’ bouwt zelf, zonder enige menselijke tussenkomst, generaties van tien kleinere robots die bestaan uit één tot vijf plastic blokjes en een motortje.
De moederrobot bekijkt vervolgens of de gebouwde robots naar behoren functioneren. Elk gebouwd robotje krijgt de taak om zich zo snel mogelijk van a naar b te vervoeren.
De snelste modellen worden bij de volgende generatie weer gebouwd, maar de andere modellen worden bij de volgende lichting vervangen door robotjes met een andere bouw.
De onderzoekers noemen het een vorm van natuurlijke selectie. “Natuurlijke selectie is in feite reproductie, beoordeling, reproductie, beoordeling enzovoort”, legt onderzoeker Fumiya Iida uit. “Dat is wat deze robot doet. We kunnen daadwerkelijk de verbetering en diversificatie van een soort bekijken.”
