
Dat meldt Science Daily woensdag.
Onderzoekers van de universiteit Viriginia Tech bestudeerden de vleugels van vleermuizen om de werking ervan beter te begrijpen.
Daarvoor werden de bewegingen tijdens een vlucht vastgelegd en gecombineerd met data over de luchtbewegingen rond de vleermuis.
Zo bleek dat vleermuizen de vorm van hun vleugels constant aanpassen om de druk optimaal te houden. Zo hadden de vleermuizen relatief weinig last van opkomende of neergaande luchtbewegingen of konden ze er juist van profiteren.
“Vleermuisvleugels hebben veel verschillende formaten en vormen, afhankelijk van de evolutionaire functie van de vleermuissoort”, aldus de onderzoekers. “De dieren zijn over het algemeen erg behendig en kunnen hun vluchtroute snel aanpassen.”
Vliegende robots
De studie naar vleermuizen is slechts de eerste stap in het onderzoek. De wetenschappers willen de complexe bewegingen van vleermuisvleugels nu vertalen naar eenvoudige bewegingen die nodig zijn om ze te kunnen verwerken in een vliegende robot.
De TU Delft bouwde eerder al een zeer kleine drone die lijkt op een libelle en dus ook van vleugels gebruikmaakt. Met vleermuisvleugels zouden drones sneller moeten kunnen reageren midden in een vlucht.