1. Invoer: Dit is de fase waarin gegevens in het systeem worden ingevoerd. Deze gegevens kunnen afkomstig zijn van verschillende bronnen, zoals een toetsenbord, muis, scanner, microfoon, netwerkverbinding of zelfs sensoren. De input bestaat uit ruwe data die verwerkt moeten worden.

2. Verwerking: Dit is de kern van de cyclus. De ruwe invoergegevens worden gemanipuleerd en getransformeerd volgens een reeks instructies (een programma). Dit kan berekeningen, vergelijkingen, sorteren, filteren en andere bewerkingen omvatten. De verwerkingseenheid (CPU in een computer) voert deze bewerkingen uit.

3. Uitvoer: Deze fase omvat het presenteren van de verwerkte gegevens in een bruikbaar formaat. Dit kan het weergeven van informatie op een scherm zijn, het afdrukken van een document, het verzenden van gegevens via een netwerk, het activeren van een motor of het besturen van een ander apparaat. De output is het resultaat van de verwerkingsfase.

4. Opslag: In deze fase worden de verwerkte gegevens of de invoergegevens opgeslagen voor later gebruik. Dit kan tijdelijke opslag zijn (zoals RAM) of permanente opslag (zoals een harde schijf, SSD of cloudopslag). Dankzij opslag kan het systeem informatie bewaren en deze indien nodig ophalen.

Het is belangrijk op te merken dat:

* Deze vier fasen zijn vaak cyclisch. De output van de ene cyclus kan de input worden van de volgende.

* De snelheid en efficiëntie van de cyclus zijn cruciale factoren bij het bepalen van de algehele prestaties van een systeem.

* Verschillende systemen kunnen variaties op dit model hebben, maar de fundamentele principes blijven hetzelfde. Het menselijk brein volgt bijvoorbeeld ook een vergelijkbare informatieverwerkingscyclus, hoewel de mechanismen veel complexer zijn.

In essentie beschrijft de informatieverwerkingscyclus hoe informatie wordt vastgelegd, getransformeerd en gepresenteerd, met de mogelijkheid om informatie op te slaan voor toekomstig gebruik.