De belangrijkste kenmerken en functies omvatten vaak:

* Gegevensoverdracht en -ontvangst: Het afhandelen van de gegevensoverdracht tussen de centrale computer en externe locaties, waardoor nauwkeurigheid en efficiëntie worden gegarandeerd. Hierbij kunnen verschillende protocollen (zoals TCP/IP) en methoden (bijvoorbeeld pakketschakeling) betrokken zijn.

* Foutdetectie en -correctie: Mechanismen implementeren om fouten te identificeren en op te lossen die kunnen optreden tijdens gegevensoverdracht over lange afstanden of onbetrouwbare netwerken.

* Lijncontrole: Het beheren van de communicatielijnen (fysiek of virtueel) die de apparaten verbinden, het optimaliseren van het gebruik ervan en het afhandelen van potentiële lijnstoringen.

* Taakinvoer op afstand (RJE): Hiermee kunnen gebruikers vanaf een externe locatie taken (taken) naar een centrale computer verzenden en de resultaten terugkrijgen.

* Terminal-emulatie: Hierdoor kunnen externe terminals het gedrag nabootsen van specifieke soorten terminals die rechtstreeks op het centrale systeem zijn aangesloten.

* Beveiliging: Maatregelen implementeren om verzonden gegevens te beschermen tegen ongeoorloofde toegang of wijziging. Dit kan encryptie en authenticatie omvatten.

* Netwerkbeheer: Het bieden van tools om de prestaties en status van het netwerk en aangesloten apparaten te monitoren.

Teleprocessing-software wordt tegenwoordig minder vaak besproken omdat de functionaliteit ervan grotendeels is opgenomen in modernere concepten zoals client-server-architectuur, gedistribueerd computergebruik en netwerkbesturingssystemen. De onderliggende principes blijven echter relevant om te begrijpen hoe gedistribueerde systemen functioneren. Veel van de taken die voorheen door speciale televerwerkingssoftware werden afgehandeld, zijn nu geïntegreerd in een bredere netwerkinfrastructuur en applicatiesoftware.