De sensoren zouden bijvoorbeeld direct op een hart gepakt kunnen worden, om zo het hartritme en hartkloppingen nauwkeurig in de gaten te houden.
Dat schrijven de wetenschappers van het Japanse National Institute of Advanced Industrial Science and Technology in Nature.
De sensoren zitten verwerkt in een zeer dunne en flexibele PET-plastic film, bij elkaar gehouden door een gel polyvinylalcohol. Dat maakt het materiaal plakkerig, waardoor het niet alleen goed uitwendig gebruikt zou kunnen worden, maar ook op inwendige organen zoals het hart.
Chronisch monitoren
De gebruikte materialen worden al toegepast in huidige medische applicaties, wat gebruik volgens de wetenschappers veilig maakt. De nieuwste prototypes zijn zo’n twaalf vierkante centimeter, en bevatten 144 sensoren die vier millimeter uit elkaar liggen.
De sensoren worden al getest op de harten van ratten. Succesvol zijn zowel de elektrische activiteit als de spanning gemeten, beiden graadmeters voor een kloppend hart. Ook zouden de sensoren bijvoorbeeld gebruikt kunnen worden om de juiste druk van een compres of verband kunnen bepalen.
In de toekomst zouden de flexibele sensoren als een chronische monitor op organen gebruikt kunnen worden.