
De Apollo 8000 heeft een maximale capaciteit van 582 teraflops, maar dat kan volgens HP nog worden uitgebreid tot 1,19 petaflops.
Daarmee valt de supercomputer van HP ruim buiten de top 10 van snelste supercomputers, maar blijft het een bijzonder krachtig apparaat. Dergelijke supercomputers worden bijvoorbeeld ingezet om het klimaat in de gaten te houden en te voorspellen of om hersenactiviteit na te bootsen.
De Apollo 8000 is bijzonder omdat hij helemaal watergekoeld is. Doorgaans maken supercomputers gebruik van luchtkoeling, maar de energiekosten daarvan zijn vele malen hoger. Waterkoeling is nog niet breed doorgevoerd omdat er angst is voor beschadiging van onderdelen.
Concurrent IBM, dat ook de bekende supercomputer Watson in handen heeft, heeft wel al supercomputers met gedeeltelijke waterkoeling.
De Apollo 8000 maakt gebruik van twee soorten waterkoeling: Eén variant is een soort watermuur waar het water van boven naar beneden over de kern van de computer stroomt. Het water trekt de hitte weg van de serverblades. Daarnaast is er een versie waarbij het water in de serverblades zelf stroomt door koperen buizen.