Foto: Thinkstock
Xanadu is ontwikkeld door Ted Nelson, die ook de term ‘hypertext’ bedacht, waar de eerste twee letters in ‘http’ nu nog altijd naar verwijzen.
De software was origineel bedoeld om te helpen bij het linken van bronnen aan documenten, schrijft The Guardian; de teksten worden getoond naast het originele document.
Wanneer er wordt geklikt op een sectie uit een ander document, hoeft het originele document niet verlaten te worden. Bovendien ‘breken’ de links niet wanneer de links veranderd worden.
De huidige versie, OpenXanadu, werkte in eerste instantie nog niet vlekkeloos. “Raak de muis niet aan!”, zo instrueert de website van het project. Inmiddels werkt de muis wel (“mouse OK now“).
Het Web
Xanadu, “het originele hypertextproject”, werd volgens Nelson altijd ten onrechte gezien als een poging om het wereldwijde web te ontwikkelen, zo schreef hij tien jaar geleden op zijn website.
“Het is altijd veel ambitieuzer geweest; er wordt een vorm van literatuur voorgesteld waarin links niet breken wanneer versies veranderen, waarin documenten vergeleken kunnen worden en waar het mogelijk is om de oorsprong van elk citaat te zien”, aldus Nelson. In dat systeem zou er bovendien een ‘valide’ copyrightsysteem zijn voor ongevraagde citaten.
Het huidige internet gebruikt volgens Nelson een “ten onrechte versimpeld systeem”, resulterende in een “wereld vol altijd brekende links en gebrek aan erkenning voor veranderingen in auteursrecht.”
Nelson maakt zich echter geen ilusies: Xanadu zal de plaats van het huidige internet niet innemen. In plaats daarvan, gaat hij de strijd aan met de pdf, zo schrijft de ontwikkelaar op de website van het project.
“We hebben het verknald in de jaren tachtig, en misten de de kans om een wereldwijde hypertekst te worden (het Web kreeg die niche). Maar, we kunnen nog steeds concurreren met de pdf, dat papier simuleert door verbindingen in tekst te tonen.”