Antoni van Leeuwenhoek was een Nederlandse uitvinder die de wetenschap een grote dienst heeft bewezen met de uitvinding van een sterk vergrotende microscoop. Door de wereld van het kleine te vergroten zijn bijvoorbeeld heel wat mensenlevens gered.
Antoni van Leeuwenhoek werd op 24 oktober 1632 geboren, een flinke tijd geleden dus alweer. Hij was qua werk een soort van duizendpoot. Handelsman, landmeter, wijnroeier en glasblazer stonden op zijn cv. En ook microbioloog, want Van Leeuwenhoek was zonder meer een pionier in dit nog in de kinderschoenen staande vakgebied. Een autodidact ook, want hij leerde zichzelf alles aan. Zoals bijvoorbeeld het slijpen van lenzen. De huidige generatie microbiologen hoeft zich daar natuurlijk niet druk over te maken, maar Van Leeuwenhoek wel. In die tijd bestonden er immers nog geen microscopen met een voldoende stevige vergroting. En dus moest je als microbioloog in spe dan zelf maar iets in elkaar sleutelen, te beginnen bij het maken van de benodigde lenzen.
Klein, kleiner, kleinst
In eerste instantie geloofden collega-wetenschappers steeds minder van zijn waarnemingen betreffende microscopisch kleine levende wezens als bacteriën en dergelijke. Uiteindelijk stuurde de Royal Society vanuit Londen maar eens een delegatie om na te gaan of die rare Hollander de boel niet aan het belazeren was. Toen ze met eigen ogen de waarnemingen gecontroleerd hadden benoemde de fameuze society hem in 1680 tot lid. De preparaten die Antoni van Leeuwenhoek naar Londen stuurde bestaan nog altijd en verkeren in goede staat.