Aan het einde van voorganger Human Revolution stond de op technologische wijze aangepaste hoofdpersoon Adam Jensen voor een lastige keuze. Ieder mens op de planeet met mechanische lichaamsdelen flipte de pan uit en hij kon daar een eind aan maken. Maar wie moest de schuld krijgen? De geheimzinnige Illuminati? Of wilde je hen juist helpen? Of alles opblazen zodat niemand weet wat er is gebeurd? De schrijvers van Mankind Divided laten het antwoord in het midden.
Bekijk hier de trailer van Deus Ex: Mankind Divided
Jensen werkt tegenwoordig voor Task Force 29, de futuristische opvolger van Interpol. Daarvoor is hij verhuisd naar Praag, dat sinds het zogenaamde Aug Incident uit de vorige game in een totalitaire staat is veranderd. Bionisch aangepaste mensen worden beschimpt op straat, moeten achterin de metro zitten en zodra ze een agent verkeerd aankijken worden ze afgescheept naar de ghetto.
De eens zo blinkend witte LIMB Clinic is nu een verrotte, uitgestorven monoliet vol racistische leuzen. Het is een behoorlijk zwaar onderwerp, en de makers nemen het dan ook bloedserieus. Het is geen thema dat zomaar uit de lucht komt vallen.
Deus Ex: Episode 0
Mankind Divided slaat namelijk een ijzersterke brug tussen Human Revolution en Deus Ex 1. Revolution ging over de Gouden Eeuw van de bionische mensheid, terwijl Deus Ex een vervallen wereld is waarin mechanisch aangepaste mensen amper voorkomen. Mankind pakt die overgang met beide handen aan en dat gaat verder dan het gouden filtertje dat over Revolution heen lag uitzetten. Fans van het zestien jaar oude Deus Ex 1 zullen onder de vernislaag van blinkende moderne lichteffecten, high-res texturen en shaders veel herkennen van vroeger.
Niet alleen objecten, meubels en kleding zijn directe verwijzingen, ook het kleurgebruik overal in de game is een slimme mix tussen het goud van Revolution en het blauw van Deus Ex. De manier waarop de levels zijn opgebouwd ligt zelfs twee stappen dichterbij de oudere games dan bij Human Revolution. De wereld en het verhaal schuifelen merkbaar richting Deus Ex met zijn bizzare mix van Illuminati, Helios en aliens, dus je kunt weer uitkijken naar de nodige cameo’s, Vroege Versies Van Dingen en hints over wat komen gaat.
Het is jammer dat Adam Jensen in dit geheel zo passief overkomt. Je zou na de onthullingen van de vorig game verwachten dat hij een stuk uitgesprokener zou zijn, maar hij is juist een minder interessante protagonist dan voorheen.
Ga je bijvoorbeeld uit protest niét achterin de metro zitten, dan krijg je een apart laadscherm te zien waarin mensen Jensen raar aankijken en een agent hem boos opwacht. Jensen reageert er niet op. Op meerdere momenten komt het gebrek aan ontwikkeling van zijn personage op die manier bovendrijven. Het helpt ook niet dat de bijrollen in Mankind Divided vooral bestaan uit weinig memorabele personages en er amper wordt gebouwd op de mensen die we in het vorige deel hebben leren kennen.
Lekker hacken
Het verhaal van Deus Ex: Mankind Divided kan sterker, maar de basis van het spel staat als een huis. Net als in de vorige games kun je naar ieder doel kruipen, klimmen, springen, hacken, survivallen, schieten, stapelen en opblazen wat je maar wilt en vanuit meerdere richtingen dan ooit.
Een leuk nieuw onderdeel is dat je bepaalde objecten van een afstandje kunt hacken. Remote Hacking kan rolluiken en trappen neerhalen (voor klimroutes), autoalarmen uitschakelen (om leeg te roven), tv’s uitschakelen (afleiding) en het coolste: ramen blinderen. Dat is handig wanneer je een bewaker wilt uitschakelen zonder dat zijn of haar collega’s je door het glas kunnen zien. Andere nieuwe features zijn minder interessant. Het gaat voornamelijk om gewelddadige aanvallen en stealth-varianten van oude features, zoals een veilige gasversie van de Typhoon-aanval.
Het is een typisch geval van ‘zaken aanpassen omdat het een vervolg is’, waarbij spelonderdelen geforceerd worden toegevoegd zonder dat ze nodig zijn. Dat heeft verder geen nadelen (want je kunt ze negeren), maar negatief bijgevolg is wel dat het hacken van computers minder leuk is geworden. Gelukkig is de klassieke Multi-Tool terug en kun je daarmee lastige hacks overslaan.
Wapens zijn verder te modificeren dan voorheen met behulp van crafting, al is dat alleen nuttig voor actiegerichte spelers. Je kunt nu ook kiezen tussen reguliere kogels, Piercing of EMP-versies, wat een extra tactische lading geeft aan gevechten tegen de sterke robots en geaugmenteerde vijanden.
Pacifisme
De keuze voor actie of stealth ligt (wederom) volledig bij de speler, al raden wij iedereen aan om gewoon in één klap voor de Pacifist Achievement te gaan. Iedereen die je tegenstaat neerschieten is een valide oplossing, maar je mist op die manier een groot deel van de Deus Ex-lol.
Wanneer de helft van iedere omgeving bestaat uit toffe sluiproutes en hackbare zaken en je ervoor kiest om gewoon door te lopen en iedereen op te blazen, dan mis je de helft van het spel en, niet te vergeten, de spanning die bij het gesluip komt kijken.
Het moge duidelijk zijn; was je gek op alles van Deus Ex tot dusver, dan vind je dit waarschijnlijk ook een geniale game. Het probleem is dat de meeste elementen die uniek zijn aan Mankind Divided ook net de zwakste plekken vormen. Zo blijft Adam Jensen voornamelijk hangen in Praag. Het is een visueel prachtige stad. Groot, veel te doen en zelfs iets té mooi, gezien de stotteringen die dat veroorzaakt op consoles en zwakkere pc’s. Maar Deus Ex draaide juist om de constant wisselende, internationale omgevingen. Ook de nieuwe Breach-mode is slechts een vergetelijke free-to-play-optie waar beter op bespaard had kunnen worden.
Toch lopen we warm voor een vervolg als dit. Het Deus Ex-universum is boeiend genoeg en geen andere game kent deze geweldige gameplay. Mankind Divided slaat een brug tussen twee legendarische games die we met alle liefde vaker over gaan steken.
Deus Ex: Mankind Divided is beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Gamer.nl speelde voor deze review de pc-versie.