Review: Modulaire LG G5 met dubbele camera

Op het eerste gezicht lijkt de LG G5 gewoon weer een doorsnee-smartphone te zijn: de behuizing is geheel gemaakt van aluminium, het scherm is 5,3 inch groot en aan de achterkant prijkt de inmiddels onmisbare vingerafdrukscanner.

Maar schijn bedriegt: aan de onderkant van de behuizing zit een rand in het aluminium. Met een knop aan de zijkant van de G5 kan de onderkant van het toestel worden losgekoppeld en de knalgele accu helemaal worden verwisseld.

Vervolgens kunnen hier ook accessoires worden aangesloten, zoals een speciale cameragrip met extra accucapaciteit of een aansluitstuk dat moet zorgen voor beter geluid. Deze ‘Friends’ van de G5 waren helaas nog niet te testen, en het is onduidelijk of het aanbod hiervan in de toekomst nog zal worden uitgebreid.

Het idee van LG is prima: door de introductie van aluminium en glazen behuizingen is het bij de meeste high-end smartphones onmogelijk geworden om de accu te verwijderen. Dat dit bij de G5 wel kan, zal voor sommige mensen een belangrijke reden zijn om het toestel te kiezen.

De uitvoering is helaas niet perfect. De twee delen van de behuizing sluiten net niet mooi op elkaar aan en de onderkant lijkt een fractie dunner te zijn. Dat maakt in de praktijk niet veel uit, maar is wel slordig.

Nadat de accu uit de G5 is geschoven, moet hij nog worden losgemaakt van het onderkantje. Dat gaat gepaard met veel gefriemel en gewrik, en de constructie voelt wat onstevig aan. Het was tijdens de testperiode nog niet vast te stellen of het accusysteem een dagelijkse wissel jarenlang zal volhouden.

Het display van de G5 heeft de inmiddels veelvoorkomende qhd-resolutie (2560 bij 1440 pixels), waardoor alles er haarscherp uitziet. De kleurweergave is echter een stuk minder goed dan bij veel concurrenten, en witte vlakken zien er vrij blauw uit. De software van LG biedt geen mogelijkheid om dit handmatig aan te passen.

De G5 draait op een Snapdragon 820-chip, die binnenkort ook in de HTC 10 te vinden is. Die levert prima prestaties, ongeveer op hetzelfde niveau als de Exynos-chip in de Samsung Galaxy S7. In de praktijk traden er nooit haperingen op en draaien ook zware apps prima. Er is bovendien 4 GB werkgeheugen aanwezig, waardoor de G5 behoorlijk ‘toekomst-proof’ is.

De accu van de LG G5 lijkt het goed uit te houden; net als andere recente vlaggenschepen haalt het toestel zo’n drie uur schermtijd op een dag en kwam ik er meestal de dag mee door. Het afspelen van een video op een helderheid van 250 cd/m2 houdt het toestel zo’n 7,5 uur vol, een stuk minder dan de Galaxy S7, Xperia Z5 en Huawei P9.

Naast de uitschuifbare batterij heeft de G5 nog een uniek onderdeel: een camera met een groothoeklens, die naast de ‘normale’ camera zit.

In tegenstelling tot de recente Huawei P9 – die de foto’s van twee lenzen samenvoegt om één foto in betere kwaliteit te produceren – staan de twee camera’s van de G5 geheel los van elkaar. Je moet als gebruiker kiezen welke lens je wilt gebruiken in de camera-app van de G5.

Dat kan via een makkelijke schakelaar op het scherm, en het effect van de wissel is direct duidelijk. De groothoeklens is een leuke toevoeging voor landschapsfoto’s, al is de kwaliteit van deze 8 megapixel-camera beduidend minder dan die van de ‘normale’ camera, die in 16 megapixel schiet en veel meer licht opvangt.

Als je in fel daglicht een panoramafoto maakt met de groothoeklens is het kwaliteitsverschil niet direct duidelijk, maar binnenshuis of bijvoorbeeld bij het ondergaan van de zon presteert de normale camera een stuk beter.

De 16 megapixel-camera lijkt onveranderd ten opzichte van het exemplaar in de LG G4. Het is jammer dat LG hierin geen stappen vooruit heeft gemaakt, want de concurrentie heeft niet stilgezeten en de Galaxy S7 levert bij slecht licht betere resultaten op.

De foto’s van de G5 zijn over het algemeen wel mooi, maar in slechtere lichtomstandigheden ontbreekt wel wat kleur en scherpte.

De vingerafdrukscanner die LG in de aan/uit-knop van de G5 heeft geplaatst werkt goed en zeer snel. De volumeknoppen zitten niet meer aan de achterkant van de G5, maar aan de linkerzijkant. Daar zijn ze – met name voor mensen met kleine handen – wat minder goed bereikbaar dan aan de achterkant of aan de rechterzijkant.

De softwarelaag die LG over Android 6.0 heeft geplaatst zorgt ervoor dat het besturingssysteem er vrij speels uitziet, met turquoise tinten in het notificatiescherm en in de instellingen. Via de eigen SmartWorld-app, die overigens zeer slecht naar het Nederlands is vertaald, zijn extra thema’s te downloaden die het uiterlijk van de software aanpassen.

Grootste nadeel van LG’s eigen Android-versie is het feit dat het gebruikelijke app-overzicht is verdwenen. Het is niet meer mogelijk om de volledige lijst met apps op te roepen en zelf te bepalen welke je op een thuisscherm zet.

In plaats daarvan krijgen alle apps standaard een plaats op je thuisscherm, net als op iOS het geval is, wat bij mij zorgde voor een vijf pagina’s lange warboel aan apps.

Het is goed om te zien dat LG met de G5 weer eens wat anders probeert. De mogelijkheid om snel van accu te wisselen zal niet iedereen aanspreken, maar geeft deze smartphone wel een unieke eigenschap die bij de concurrentie in de afgelopen jaren is vervallen. Ook de groothoeklens is een goed en origineel idee.

Helaas zijn beide functies niet perfect in hun uitvoering. De behuizing van de G5 is door het loskoppelbare deel iets minder strak, en de foto’s van de groothoekcamera vallen een beetje tegen.

Wie geen interesse heeft in verwisselbare accu’s of panoramafoto’s kan waarschijnlijk beter bij andere smartphonemakers terecht, want de G5 weet over het algemeen nét niet het topniveau van concurrenten als de Galaxy S7 te bereiken. De verschillen tussen de topsmartphones van 2016 zijn echter klein.