De onderzoekers van het medische instituut Wake Forest in de Verenigde Staten hebben tientallen jaren gewerkt aan de bioprinter, schrijft The Guardian maandag.
Ze hebben onder meer een babyoor geprint, om te zien hoe de bloedvaten zich gedragen na een transplantatie bij een muis. De 3D-prints zijn nog niet gebruikt op mensen.
De wetenschappers hebben bij muizen oren onder de huid aangebracht, zodat ze de bloedsdoorloop en de vorming van kraakbeen konden waarnemen. Het vormen van kraakbeen duurde zo’n twee maanden.
Spieren
Bij het aanbrengen van spieren bij ratten, zagen de onderzoekers dat er binnen twee weken zenuwen werden gevormd. In een andere test plantten de onderzoekers schedeldelen in ratten, waarna er botweefsel werd gevormd.
De bioprinter kan in ieder geval worden gebruikt voor het namaken van spieren, kraakbeen en botten. In de toekomst kunnen er mogelijk ook weefsel en orgaandelen worden gemaakt voor transplantatie bij mensen.
Een obstakel dat de wetenschappers nog moeten oplossen, is de levensduur van de cellen die worden gebruikt. Het is van belang dat het geprinte weefsel lang genoeg ‘levend’ blijft voor het overzetten van de namaaklichaamsdelen in ziekenhuizen.