De sensor kan onder meer aangeven wanneer het tijd is om medicatie in te nemen, of te waarschuwen wanneer de drager van de sensor uitgedroogd raakt, aldus onderzoeker Ali Javey van de universiteit in Berkeley in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Zweetsensoren bestaan al, maar vaak in de vorm van pleisters. Die vervolgens verwijderd moeten worden, zodat het zweet chemisch geanalysteerd kan worden. De analyse is daarom niet direct en bovendien beperkt tot één zweetcomponent.
De nieuwe sensor is gemaakt van flexibel plastic en stuurt voortdurend data door, zodat het zweet voortdurend geanalyseerd kan worden.
Bovendien kunnen er meerdere gegevens tegelijkertijd worden gemeten. De sensor kan onder meer glucose-, acetaat-, natrium- en kaliumniveaus meten, alsmede de en lichaamstemperatuur. Die gegevens worden vervolgens doorgestuurd naar een smartphone voor analyse.
De technologie zal voorlopig nog niet in fitnesstrackers te vinden zijn. Ten eerste zijn wetenschappers vaak niet gewend aan het werken met kleine hoeveelheden vocht, aldus de onderzoekers. Daarnaast werkt de sensor niet wanneer iemand niet zweet, en geeft het dus geen gegevens wanneer de drager niet sport.