Spreadsheets worden automatisch op verschillende manieren opgemaakt met behulp van stijlen, afhankelijk van het spreadsheetprogramma (zoals Google Spreadsheets, Microsoft Excel, LibreOffice Calc, enz.), maar het onderliggende principe is hetzelfde:het toepassen van vooraf gedefinieerde opmaakregels op cellen, bereiken of zelfs het hele blad op basis van bepaalde voorwaarden of acties.
Hier volgt een overzicht van hoe deze automatische opmaak plaatsvindt:
1. Ingebouwde stijlen:
* Standaardstijlen: Op spreadsheets worden standaardstijlen toegepast op nieuwe werkbladen en cellen. Deze omvatten zaken als lettertype, grootte, kleur, uitlijning, getalnotatie (bijvoorbeeld valuta, datum) en randen. Normaal gesproken kunt u deze niet rechtstreeks bewerken, maar het wijzigen van de *standaard* stijl heeft invloed op nieuw gemaakte cellen.
* Vooraf gedefinieerde stijlen: Veel programma's bieden vooraf gedefinieerde stijlen (vaak gecategoriseerd als 'Normaal', 'Kop 1', 'Kop 2', 'Titel', 'Valuta', enz.). Deze zijn direct beschikbaar in stijlpaletten of menu's. Door een van deze stijlen toe te passen, wordt onmiddellijk een bundel opmaakopties toegepast.
2. Voorwaardelijke opmaak:
Dit is de kern van automatische opmaak op basis van gegevens. U definieert regels die automatisch de opmaak toepassen als een cel of bereik aan specifieke criteria voldoet. Voorbeelden zijn onder meer:
* Cellen markeren op basis van waarde: Markeer cellen met waarden boven een bepaalde drempel (bijvoorbeeld verkoopcijfers van meer dan $ 10.000).
* Databalken: Geef de omvang van waarden visueel weer met behulp van balken in cellen.
* Kleurschalen: Verander geleidelijk de celkleur op basis van de waarderangschikking (de laagste waarde is bijvoorbeeld groen, de hoogste is rood).
* Pictogrammensets: Pictogrammen weergeven die waardebereiken vertegenwoordigen (bijvoorbeeld een groen vinkje voor hoog, een geel uitroepteken voor gemiddeld, een rood kruis voor laag).
* Duplicaten markeren: Zoek en markeer cellen met identieke waarden.
* Cellen markeren op basis van formules: Voorwaardelijke opmaak kan zelfs reageren op berekeningen binnen het spreadsheet.
3. Tabelstijlen:
Wanneer u een tabel maakt (in sommige programma's vaak een "lijst" genoemd), kunt u tabelstijlen toepassen. Dit zijn vooraf ontworpen indelingen die consistente opmaak toepassen op kopteksten, gegevensrijen, gestreepte rijen (afwisselende rijkleuren) en andere aspecten van de tabel. Dit zorgt voor een strakke en visueel georganiseerde presentatie.
4. Gegevensvalidatie:
Hoewel ze niet strikt opmaak zijn, kunnen regels voor gegevensvalidatie indirect de opmaak beïnvloeden. U kunt de invoer bijvoorbeeld beperken tot specifieke waarden of gegevenstypen, en vervolgens voorwaardelijke opmaak gebruiken om ongeldige invoer te markeren.
5. VBA-macro's (geavanceerd):
In programma's als Excel kunt u VBA-macro's schrijven om opmaaktaken te automatiseren. Macro's kunnen stijlen toepassen op basis van complexe logica, gebruikersinvoer of gebeurtenissen. Dit maakt zeer aangepaste en geavanceerde automatische opmaakoplossingen mogelijk.
Samengevat: Spreadsheets worden automatisch opgemaakt met behulp van een combinatie van ingebouwde standaardinstellingen, vooraf gedefinieerde stijlen, voorwaardelijke opmaakregels en (optioneel) macro's. Voorwaardelijke opmaak is de sleutel tot het dynamisch wijzigen van de opmaak op basis van de gegevens in het blad, waardoor zeer interactieve en informatieve spreadsheets ontstaan. |