| U kunt veel dingen aan een cel in Excel toewijzen die een berekening activeren, afhankelijk van het soort berekening dat u wilt uitvoeren. Hier zijn enkele voorbeelden:
* Cijfers: Als u eenvoudigweg een getal invoert, wordt dat getal in de cel opgeslagen. Als die cel deel uitmaakt van een formule in een andere cel, wordt deze bij de berekening gebruikt.
* Formules: Dit is de meest gebruikelijke manier. Begin met een gelijkteken (=), gevolgd door een uitdrukking. Voorbeelden zijn onder meer:
* `=A1+B1` (voegt de waarden in cellen A1 en B1 toe)
* `=SUM(A1:A10)` (som de waarden in de cellen A1 tot en met A10 op)
* `=GEMIDDELDE(B1:B5)` (berekent het gemiddelde van de waarden in de cellen B1 tot en met B5)
* `=IF(A1>10,"Groter dan 10","Kleiner dan of gelijk aan 10")` (een voorwaardelijke verklaring)
* `=VERT.ZOEKEN(A1,Blad2!A:B,2,FALSE)` (zoekt een waarde op en retourneert een overeenkomstige waarde uit een ander blad)
* Data en tijden: Excel slaat datums en tijden op als getallen, waardoor berekeningen zoals datumverschillen mogelijk zijn.
* Tekst: Hoewel tekst zelf niet rechtstreeks deelneemt aan wiskundige berekeningen, kan deze binnen formules worden gebruikt, vooral met functies als `CONCATENATE`, `LEFT`, `RIGHT`, `MID`, `FIND`, `SEARCH`, enz. Deze functies manipuleren tekstreeksen.
* Verwijzingen naar andere cellen: Zoals u kunt zien in de bovenstaande formulevoorbeelden, kunnen cellen naar andere cellen verwijzen. Dit is cruciaal voor het maken van complexe spreadsheets waarbij berekeningen afhankelijk zijn van waarden in meerdere cellen.
* Benoemde bereiken: U kunt namen toewijzen aan celbereiken, waardoor formules gemakkelijker te lezen en te begrijpen zijn. U kunt bijvoorbeeld het bereik A1:A10 de naam 'SalesData' geven en vervolgens '=SUM(SalesData)' gebruiken in plaats van '=SUM(A1:A10)'.
* Resultaten van andere formules: Een cel kan een formule bevatten waarvan het resultaat vervolgens in een andere formule wordt gebruikt. Dit maakt geketende of geneste berekeningen mogelijk.
Kortom, alles wat door Excel kan worden geïnterpreteerd als een getal, datum, tijd, tekstreeks of formule zal resulteren in een berekende waarde (direct of als onderdeel van een grotere berekening). |
