1. Invoer:

* Gegevens lezen: Instructies die de computer vertellen gegevens uit verschillende bronnen te verkrijgen, zoals:

* Toetsenbordinvoer

* Bestanden (van harde schijf, netwerk, enz.)

* Sensoren (temperatuur, licht, enz.)

* Netwerkverbindingen (gegevens ontvangen van andere computers)

* Databases

2. Verwerking:

* Rekenkundige bewerkingen: Instructies voor het uitvoeren van elementaire wiskundige berekeningen (+, -, *, /, %).

* Logische bewerkingen: Instructies voor het maken van vergelijkingen (>, <, =, !=,>=, <=) en het gebruik van logische verbindingen (AND, OR, NOT). Deze zijn van fundamenteel belang voor de besluitvorming binnen een programma.

* Gegevensmanipulatie: Instructies voor het herschikken, wijzigen en transformeren van gegevens. Dit kan het sorteren, zoeken, filteren, samenvoegen en converteren van gegevensformaten omvatten.

* Geheugenbeheer: Instructies die bepalen hoe gegevens worden opgeslagen en opgehaald uit het geheugen (RAM) van de computer. Dit omvat het toewijzen van ruimte voor gegevens, het benaderen van specifieke geheugenlocaties en het vrijgeven van geheugen wanneer dit niet langer nodig is.

* Functieaanroepen: Instructies die vooraf geschreven codeblokken (functies of procedures) oproepen om specifieke taken uit te voeren, waardoor herbruikbaarheid en organisatie van code worden bevorderd.

* Controlestroom: Instructies die de volgorde bepalen waarin andere instructies worden uitgevoerd. Dit omvat:

* Sequentiële uitvoering: Instructies worden één voor één uitgevoerd.

* Voorwaardelijke uitspraken (if-else): Instructies worden uitgevoerd op basis van het feit of een voorwaarde waar of onwaar is.

* Loops (voor, terwijl): Instructies worden herhaaldelijk uitgevoerd totdat aan een bepaalde voorwaarde is voldaan.

3. Uitvoer:

* Gegevens schrijven: Instructies die de computer vertellen verwerkte gegevens naar verschillende bestemmingen te sturen, zoals:

* Weergavescherm

* Bestanden (gegevens opslaan op harde schijf, netwerk, enz.)

* Printers

* Netwerkverbindingen (gegevens verzenden naar andere computers)

* Databases

4. Gegevensstructuren: Dit zijn zelf geen instructies, maar eerder manieren om gegevens binnen het programma te organiseren om de verwerking efficiënter te maken. Voorbeelden zijn onder meer arrays, gekoppelde lijsten, bomen en grafieken. De instructies zullen samenwerken met deze structuren om bewerkingen uit te voeren op de gegevens erin.

Voorbeeld (conceptueel):

Stel dat u het gemiddelde van drie getallen wilt berekenen:

1. Invoer: Het programma zou instructies hebben om drie cijfers van de gebruiker te lezen (bijvoorbeeld met behulp van het toetsenbord).

2. Verwerking: Het zou dan instructies hebben om de drie getallen bij elkaar op te tellen en de som door drie te delen.

3. Uitvoer: Ten slotte zou het instructies hebben om het berekende gemiddelde op het scherm weer te geven.

In werkelijkheid omvat zelfs dit eenvoudige voorbeeld veel meer instructies op laag niveau die te maken hebben met geheugenbeheer, gegevensrepresentatie en interactie met het besturingssysteem. De programmeertaal en de compiler/interpreter nemen een groot deel van deze complexiteit weg, waardoor programmeurs zich kunnen concentreren op de logica van het programma op een hoger niveau.