| Een dig-envelopgrafiek, ook wel een digitaliseringsenvelopgrafiek of eenvoudigweg een digitaliseringsgrafiek genoemd, brengt informatie niet op dezelfde manier over als een traditioneel envelopgrafiek (zoals voor post). In plaats daarvan is het een diagnostisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om de prestaties van een digitalisator te beoordelen (een apparaat dat analoge signalen, zoals handgetekende invoer, omzet in digitale gegevens).
Het diagram toont de nauwkeurigheid en precisie van de metingen van de digitizer. Concreet onthult het:
* Nauwkeurigheid: Hoe nauw de gedigitaliseerde punten overeenkomen met de werkelijke punten op de fysieke kaart. Afwijkingen duiden op systematische fouten.
* Precisie: Hoe consistent de digitizer hetzelfde punt registreert als het meerdere keren wordt bemonsterd. Verspreiding in de gegevens duidt op willekeurige fouten.
* Oplossing: De kleinste afstand die de digitizer betrouwbaar kan onderscheiden tussen twee punten. Dit wordt vaak geïmpliceerd door de dichtheid van de punten in de grafiek.
* Lineariteit: Of de digitalisator punten consistent registreert over het gehele actieve gebied. Niet-lineariteit kan zich uiten in de vorm van vervorming of kromming in het gereproduceerde patroon.
De kaart zelf bestaat meestal uit een raster of een reeks gemarkeerde punten. De digitalisator wordt gebruikt om de coördinaten van deze punten vast te leggen, en de geregistreerde punten worden vervolgens vergeleken met hun werkelijke coördinaten. Het verschil tussen de twee wordt vervolgens geanalyseerd om de prestaties te beoordelen. Een graafenvelopdiagram helpt bij het identificeren van problemen zoals defecte sensoren, kalibratieproblemen of andere factoren die de nauwkeurigheid van de digitizer beïnvloeden. |
