1. Bestandsbeheer: Dit is een kernfunctie. Het besturingssysteem beheert bestanden en mappen (mappen) op opslagapparaten (harde schijven, SSD's, enz.). Dit omvat:

* Bestanden en mappen maken, verwijderen en hernoemen: Basisbewerkingen voor het organiseren van gegevens.

* Bestanden ordenen: Hiërarchische mapstructuren gebruiken om gerelateerde bestanden te groeperen.

* Bestandstoegangscontrole: Bepalen welke gebruikers of processen toestemming hebben om specifieke bestanden te lezen, schrijven of uit te voeren (beveiliging).

* Bestandstoewijzing: Beheren hoe ruimte op het opslagapparaat wordt toegewezen aan bestanden. Verschillende bestandssystemen (zoals NTFS, ext4, FAT32) gebruiken verschillende toewijzingsmethoden.

* Bestanden indexeren en zoeken: Indexen of metagegevens maken om het zoeken naar specifieke bestanden te versnellen.

2. Procesmanagement (gerelateerd aan data): Hoewel procesbeheer zich primair bezighoudt met het uitvoeren van programma's, is het verweven met informatiebeheer omdat processen bestanden creëren, lezen, schrijven en wijzigen. Het besturingssysteem zorgt voor:

* Gegevensintegriteit: Voorkomen van gegevenscorruptie door gelijktijdige toegang door meerdere processen.

* Gegevensconsistentie: Ervoor zorgen dat gegevens consistent blijven, zelfs tijdens systeemstoringen of crashes (via mechanismen zoals het bijhouden van bestandssystemen).

* Gegevensbeveiliging: Gegevens beschermen tegen ongeoorloofde toegang door andere processen.

3. Geheugenbeheer (gerelateerd aan gegevens): Het besturingssysteem beheert het RAM-geheugen van de computer, dat gegevens bevat die actief door programma's worden gebruikt. Dit houdt in:

* Geheugen toewijzen: Indien nodig geheugenruimte toewijzen aan processen.

* Overdracht: Geheugen vrijgeven wanneer het niet langer in gebruik is.

* Virtueel geheugen: De illusie creëren van meer geheugen dan fysiek beschikbaar is door ruimte op de harde schijf te gebruiken als uitbreiding van RAM (swapping/paging). Dit is essentieel voor het beheer van grote datasets.

* Caching: Het opslaan van veelgebruikte gegevens op snellere geheugenlocaties (zoals CPU-caches) om de prestaties te verbeteren. Dit geldt ook voor schijfcaching.

4. I/O-beheer (gerelateerd aan gegevens): Het besturingssysteem beheert de gegevensstroom tussen de computer en externe apparaten (printers, netwerkinterfaces, enz.). Dit omvat:

* Bufferen: Gegevens tijdelijk in het geheugen opslaan om verschillen in gegevensoverdrachtsnelheden tussen apparaten op te heffen.

* Apparaatstuurprogramma's: Het leveren van software-interfaces voor communicatie met verschillende apparaten.

* Protocollen voor gegevensoverdracht: Beheer van de manier waarop gegevens worden verzonden en ontvangen.

5. Databasebeheer (soms, maar niet altijd direct): Hoewel dit niet altijd een directe functie van het besturingssysteem zelf is, bieden moderne besturingssystemen vaak ondersteuning voor databasebeheersystemen (DBMS). Het besturingssysteem biedt het onderliggende bestandssysteem en I/O-mechanismen waarop databases vertrouwen.

In wezen is informatiebeheer binnen een besturingssysteem de orkestratie van al deze componenten om ervoor te zorgen dat gegevens efficiënt, veilig en betrouwbaar worden opgeslagen, toegankelijk en beheerd. De specifieke gebruikte methoden variëren afhankelijk van het besturingssysteem, de architectuur en de onderliggende hardware.