* Verhoogde efficiëntie: Met multitasking kan een computer meerdere taken schijnbaar tegelijkertijd uitvoeren. In plaats van te wachten tot het ene programma is voltooid voordat een ander programma wordt gestart, schakelt het besturingssysteem snel tussen de programma's. Dit geeft de *illusie* van parallelle verwerking, waardoor het gebruik van de CPU en andere bronnen wordt gemaximaliseerd. Dit is vooral van cruciaal belang bij langzamere processors, waarbij single-tasking tot aanzienlijke vertragingen zou leiden.

* Verbeterde responsiviteit: Stel je voor dat je een tekstverwerker gebruikt terwijl een groot bestand wordt gedownload. Zonder multitasking zou de tekstverwerker vastlopen totdat de download voltooid is. Dankzij multitasking kan de tekstverwerker responsief blijven terwijl andere achtergrondtaken worden uitgevoerd. Dit leidt tot een veel soepelere en gebruiksvriendelijkere ervaring.

* Verbeterde productiviteit: Gebruikers kunnen tegelijkertijd aan meerdere applicaties werken. U kunt bijvoorbeeld tegelijkertijd een document schrijven, naar muziek luisteren en op internet surfen zonder prestatieproblemen (binnen redelijke grenzen van de systeembronnen). Dit verbetert de productiviteit dramatisch.

* Achtergrondprocessen: Veel kritieke systeemfuncties, zoals virusscannen, afdrukken en netwerkmonitoring, worden op de achtergrond uitgevoerd. Dankzij multitasking kunnen deze taken gelijktijdig worden uitgevoerd zonder de voorgrondtoepassingen van de gebruiker te onderbreken.

* Bronnen delen: Met multitasking kunnen meerdere programma's bronnen (zoals geheugen en CPU) efficiënt delen. Dit zorgt ervoor dat bronnen effectief worden gebruikt, in plaats van inactief te zijn terwijl een enkel programma wordt uitgevoerd.

In essentie is multitasking de hoeksteen van het moderne computergebruik. Het gaat niet alleen om het draaien van meerdere applicaties; het gaat over het creëren van een responsieve, efficiënte en productieve computeromgeving die zonder deze niet mogelijk zou zijn.