| In de literatuur verwijst directe presentatie naar een karakteriseringsmethode waarbij de auteur de lezer expliciet vertelt over de eigenschappen, persoonlijkheid of achtergrond van een personage. Het is een eenvoudige, declaratieve benadering, die contrasteert met indirecte presentatie (die berust op tonen in plaats van vertellen).
Voorbeelden van directe presentatie:
* "Hij was een wrede en ambitieuze man." De auteur vermeldt rechtstreeks de eigenschappen van het personage.
* "Ze had een goed hart en een genereuze geest." Nogmaals, een directe verklaring van karaktereigenschappen.
* "John stond bekend om zijn intelligentie en scherpe humor." De auteur vertelt de lezer expliciet over de kenmerken van John.
Hoewel efficiënt, kan directe presentatie soms minder genuanceerd en boeiend aanvoelen dan indirecte presentatie, waardoor de lezer zijn eigen conclusies kan trekken op basis van de acties, dialoog en interacties van het personage met anderen. Directe presentatie kan echter effectief zijn bij het snel vaststellen van basisinformatie, vooral aan het begin van een verhaal. |
