Er is geen enkele, universeel gebruikte naam voor een database met digitale handtekeningen die door een besturingssysteem worden geleverd. De manier waarop deze informatie wordt opgeslagen, varieert aanzienlijk, afhankelijk van het besturingssysteem. We kunnen echter conceptuele namen identificeren op basis van algemene implementaties:
1. Certificaatopslag: Dit is een algemeen begrepen term die verwijst naar een opslagplaats van digitale certificaten, die *inclusief* digitale handtekeningen zijn (de publieke sleutel is het deel dat wordt gebruikt voor verificatie). Windows gebruikt deze terminologie bijvoorbeeld.
2. Vertrouwde root-certificeringsinstantie (CA)-opslag: Dit is specifieker. Het besturingssysteem slaat vaak een set *vertrouwde* basiscertificaten op die zijn uitgegeven door certificeringsinstanties (CA's). Deze rootcertificaten vormen de basis voor het verifiëren van andere certificaten (en bij uitbreiding de bijbehorende handtekeningen) binnen het systeem. Dit ligt dichter bij de feitelijke functie van het vasthouden van de *basis* voor verificatie dan alleen een generiek certificaatarchief.
Het is belangrijk om te onthouden dat dit geen formele, technische namen zijn in alle besturingssystemen, maar de functionele rollen van de betreffende database(s) vertegenwoordigen. De feitelijke implementatiedetails (bestandsstructuren, API-aanroepen, enz.) zullen aanzienlijk verschillen tussen Linux, Windows, macOS, enz. |