1. De Sense-Datum-theorie: Deze klassieke benadering suggereert dat de onbewerkte gegevens uit sense-data bestaan , wat niet-fysieke, mentale representaties zijn van zintuiglijke kwaliteiten. De ruwe gegevens van het zien van een rode appel zouden bijvoorbeeld niet de fysieke appel zelf zijn, maar eerder een mentale representatie van de roodheid, ronding en andere eigenschappen ervan. Deze theorie worstelt met het uitleggen hoe deze sense-data zich verhouden tot de fysieke wereld.

2. De neurale correlaten van bewustzijn (NCC): Een meer eigentijdse benadering richt zich op de neurale activiteit in de hersenen. De ruwe gegevens zouden de patronen van het afvuren van neuronen, de elektrochemische signalen en andere hersenprocessen zijn die correleren met bewuste ervaringen. Dit is een meer empirisch gefundeerde benadering, maar wordt geconfronteerd met het 'harde probleem van het bewustzijn':hoe geven deze fysieke processen aanleiding tot subjectieve ervaringen?

3. Het aspect 'Hoe het is' (Qualia): Sommigen beweren dat de onbewerkte gegevens fundamenteel subjectief en onuitsprekelijk qualia zijn . Dit verwijst naar het kwalitatieve karakter van ervaring:‘hoe het is’ om rood te zien, pijn te voelen of chocolade te proeven. Deze visie benadrukt het intrinsieke, niet-representatieve karakter van ervaringen, waardoor het moeilijk wordt om deze objectief te meten of te beschrijven.

4. Belichaamde cognitie: Dit perspectief suggereert dat de onbewerkte gegevens niet uitsluitend intern zijn, maar dynamisch gekoppeld zijn aan de omgeving . Het gaat niet alleen om de sensorische input die intern wordt verwerkt, maar om de gehele sensomotorische interactie met de wereld. De onbewerkte gegevens omvatten niet alleen neurale activiteit, maar ook lichaamstoestanden, acties en feedback van de omgeving.

Uitdagingen en beperkingen:

* Toegangsprobleem: Wij hebben geen directe toegang tot de ruwe data. Onze bewuste ervaring is al een verwerkte en geïnterpreteerde versie van iets anders.

* Meetprobleem: Het nauwkeurig meten van de ruwe gegevens, wat deze ook mogen zijn, is uiterst moeilijk, vooral als het om subjectieve kwaliteiten gaat.

* Representatieprobleem: Zelfs neurale activiteit kan als een representatie worden beschouwd, en niet als de ruwe data zelf. Wat verwerkt een representatie dan?

Concluderend is er geen definitief antwoord op de vraag wat de ruwe ervaringsgegevens zijn. Het antwoord hangt sterk af van iemands filosofische en wetenschappelijke aannames. Het concept zelf blijft een onderwerp van voortdurend debat en onderzoek.