Bootstrap Protocol
dateert uit 1985 en werd oorspronkelijk gemaakt om schijfloze werkstations te beheren . Een werkstation is gebaseerd op een centrale server voor alle functies , waaronder het besturingssysteem . Echter, als schijfloos , het hoeft niet een " boot sector . " De boot sector is een gebied van geheugen dat automatisch wordt uitgevoerd wanneer de pc wordt opgestart . Zonder de opslagruimte om deze programma's te houden , het werkstation is volledig afhankelijk van de externe server voor zijn instructies . Voordat het kan communiceren met de server , het moet echter een IP -adres . BOOTP begint wanneer het werkstation opstart. Het wijst niet alleen een IP-adres , maar haalt een instructieprogramma te laden in het geheugen van het werkstation .
DHCP

Het Dynamic Host Configuration Protocol werd voor het eerst gepubliceerd in 1993 en gebouwd op de procedures van de Bootstrap Protocol . DCHP kunnen communiceren met computers na de Bootstrap Protocol omdat het gebruik maakt van dezelfde boodschap structuur . De ontwerpers van DHCP had oorspronkelijk twee rollen voor het protocol - om netwerkinstellingen op computers in een netwerk te werken en om IP-adressen te verdelen . In implementaties , wordt DHCP alleen gebruikt als een IP-adres toerekeningssysteem .
Vergelijking

BOOTP en DHCP
hebben meer overeenkomsten dan verschillen . DHCP is gebaseerd op BOOTP en ontleent haar procedures en berichtstructuur . DHCP is geschreven compatibel met BOOTP te zijn , maar snijdt een deel van BOOTP 's verantwoordelijkheden. BOOTP levert niet alleen IP -adressen , het is ook in staat om een netwerk Bootstrap Program beschikbare computers op het netwerk . Dit programma bevat aanwijzingen voor de inbedrijfstelling voor de computer . DHCP niet nodig een bestand dat moet worden overgedragen aan de klant omdat zijn boodschap definitie bevat meer velden welke instellingen in het lichaam van de boodschap in plaats van te communiceren , in een apart bestand .
Future
< br >

Het IP- adresruimte wordt bijna opgebruikt . Te vertragen de uitputting van de IP-adressen grote netwerken en internet service providers een dedicated IP -adres aan elk lid van het netwerk niet meer toewijzen . In plaats daarvan , het netwerk onderhoudt een pool van minder IP -adressen dan het aantal computers in het netwerk . Dit is omdat niet alle leden actief zijn op hetzelfde moment , en dus IP adressen worden hergebruikt en alleen toegewezen aan computers die moeten het internet . DHCP bevat een tijdslimiet op de toewijzing van IP -adres , die wordt gezien als een efficiëntere methode dan BOOTP 's procedures . BOOTP is in een tijd waarin alle computers werden toegekend permanent IP -adressen en vervolgens werd goedgekeurd voor de toewijzing van dynamische IP-adressen geschreven . Als een latere ontwikkeling van BOOTP , DHCP wordt gezien als de superieure protocol van de twee .