Hoewel de term wordt nogal losjes gebruikt voor elke nieuwe internetapplicatie , de Web 2.0 framework verwijst strikt aan Internet applicaties en sites die proberen om de participatie van gebruikers bij de creatie verhogen van de inhoud . Alles, van sociale media websites naar blogs en wiki's passen in deze categorie, omdat , uitgaande van de vorige paradigma van het creëren van content voor gebruikers in de hoop dat ze het aantrekkelijk of nuttig zou vinden , Web 2.0-toepassingen vragen gebruikers om hun eigen content te dragen en te delen . Web 2.0 sites zoals Tumblr , Facebook en Wikipedia gewoon een kader creëren waarin gebruikers kunnen interageren en plaats van hun eigen inhoud , waardoor de gemeenschap ( binnen bepaalde structurele grenzen ) om zichzelf te organiseren en te controleren zijn eigen content distributie .
< br > Semantic Web : Praten met Computers

Uitgaande van dezelfde verwerping van de "web 1.0 " -platform van gecentraliseerde content creatie en interpretatie , semantische web makers kiezen in plaats daarvan voor een automatisering van het proces het maken van web content begrijpelijk voor computers . In plaats van het maken van de inhoud van een webpagina alleen leesbaar voor menselijke gebruikers ( die tekst kunnen lezen , kijken naar foto's , etc. ) semantische web applicaties bieden beschrijvingen van inhoud die een computer kan lezen of verwerken . Deze verklaringen bestemd voor computergebruikers lezen ( opgenomen in de code , maar niet vermeld op de website ) kunnen bevatten beschrijvende informatie over de site, zoals de relatie tot andere sites , de algemene categorie groep waarin het valt , wanneer het voor het laatst updates of hoe groot is . Computers kunnen dan die informatie te verwerken om aan andere sites, beschrijven webinhoud in algemene termen of identificeren tendensen in het creëren van content .
Programmeren Verschillen

Terwijl Web 2.0-toepassingen zijn meestal gecodeerd als open database- toepassingen , waar de computer gebruikers wordt gevraagd voor de inhoud en dan slaat dat user-generated content in de applicatie structuur , semantische web programmering tracht te helpen de computer te begrijpen van de inhoud wordt weergegeven . In praktische termen betekent dit dat de programmering zelf bevat beschrijvende tags die in staat de computer om de inhoud en instructies over hoe dit te doen sorteren en te interpreteren . Met andere woorden , in tegenstelling tot de Web 2.0-systeem waar gebruikers hun eigen content ervaring organiseren , semantische web programmering omvat commando's die de computer soort inhoud te helpen voor de gebruikers .
Verschillen in gebruik en Organisatie

In termen van gebruikerservaringen , Web 2.0-toepassingen bieden sterk aangepaste individuele inhoud selecties . Een social media gebruiker van de site , bijvoorbeeld , krijgt de inhoud op basis van zijn netwerkverbindingen of groepslidmaatschappen , zoals updates van een vriend of een groep evenement aankondigingen . Omgekeerd semantische websites streven naar een meer gestandaardiseerde gebruikerservaring te bieden . Natuurlijk , semantisch web -toepassingen kunnen gebruikers aangeven welke soorten content ze geïnteresseerd zijn in het ontvangen en vervolgens vraagt ​​de computer om te zoeken naar dergelijke inhoud , maar gebruikers met verschillende sociale netwerken en dezelfde interesses zou dezelfde inhoud , die niet zou zijn ontvangen het geval in een Web 2.0- applicatie . Uiteindelijk , Web 2.0 is gebaseerd op een gebruikers sociale verbanden om inhoud te organiseren of toestaan ​​netwerk groepen om zichzelf te organiseren , terwijl semantische webapplicaties proberen om de rekenkracht van computers gebruiken om op maat gebruikerservaringen op basis van objectieve criteria in plaats van sociale verbanden netwerk. < Br >