* Meer focus op software-engineering: Het vakgebied software-engineering is aanzienlijk volwassener geworden. De nadruk verschoof van het simpelweg aan de praat krijgen van software naar het bouwen van robuuste, betrouwbare en performante systemen. Dit omvatte de ontwikkeling van betere methodologieën (zoals Agile en DevOps), verbeterde testpraktijken (unit-testen, integratietesten, enz.) en betere tools voor het beheren van complexiteit.

* Ontwikkeling van prestatietests en profileringstools: Er ontstonden geavanceerde tools om knelpunten in de softwareprestaties te analyseren, gebieden voor optimalisatie te identificeren en de impact van veranderingen te meten. Hierdoor konden ontwikkelaars prestatieproblemen proactief aanpakken.

* Nadruk op software-architectuur en -ontwerp: Er werd meer belang gehecht aan het ontwerpen van software-architecturen die inherent schaalbaar, veerkrachtig en onderhoudbaar zijn. Begrippen als microservices, gedistribueerde systemen en fouttolerantie kwamen steeds vaker voor.

* Opkomst van DevOps en CI/CD: Deze praktijken zijn gericht op het automatiseren van de levenscyclus van softwareontwikkeling, waardoor snellere iteratiecycli, snellere detectie van bugs en voortdurende verbetering van de prestaties en betrouwbaarheid van software mogelijk worden. Geautomatiseerd testen en implementeren werden cruciaal.

* Investering in softwarekwaliteitsborging (SQA): Organisaties begonnen zwaarder te investeren in SQA-teams en -processen om ervoor te zorgen dat software vóór de release aan de vereiste prestatie- en betrouwbaarheidsnormen voldeed. Dit omvatte rigoureuze tests, codebeoordelingen en statische analyses.

* Focus op beveiliging: Erkennend dat softwarekwetsbaarheden ernstige gevolgen kunnen hebben voor de betrouwbaarheid en prestaties van het systeem, werd een sterkere nadruk gelegd op het bouwen van veilige software door middel van veilige coderingspraktijken, het scannen van kwetsbaarheden en penetratietesten.

* Verbeterde monitoring en waarneembaarheid: Hulpmiddelen en technieken voor het in realtime monitoren van systeemprestaties en -gedrag werden veel geavanceerder, waardoor proactieve identificatie en oplossing van problemen mogelijk werd. Dit omvat het verzamelen van statistieken, logboekregistratie en tracering.

In wezen heeft de erkenning van de cruciale rol van software geleid tot een revolutie in de manier waarop software wordt ontwikkeld, geïmplementeerd en onderhouden, wat heeft geleid tot betrouwbaardere, performantere en veiligere systemen.