Belangrijke gebieden die onder de standaarden voor softwareprojectmanagement vallen:

* Projectinitiatie en planning: Het definiëren van de projectomvang, doelstellingen, resultaten, tijdlijnen, middelen en budget. Dit omvat risicobeoordeling en mitigatieplanning.

* Vereistenbeheer: Het verzamelen, documenteren, analyseren en beheren van de vereisten van belanghebbenden gedurende de gehele levenscyclus van het project.

* Ontwerp en ontwikkeling: Processen opzetten voor softwareontwerp, codering, testen en integratie.

* Kwaliteitsborging en testen: Het definiëren van testmethodologieën, strategieën en statistieken om de softwarekwaliteit te garanderen.

* Projectbewaking en -controle: Het bijhouden van de voortgang ten opzichte van het projectplan, het beheersen van risico's en problemen en het doorvoeren van noodzakelijke aanpassingen.

* Communicatie en samenwerking: Het opzetten van duidelijke communicatiekanalen en het faciliteren van samenwerking tussen teamleden en belanghebbenden.

* Risicobeheer: Het identificeren, beoordelen en beperken van potentiële risico's die van invloed kunnen zijn op het project.

* Wijzigingsbeheer: Het definiëren van een proces voor het beheren van wijzigingen in projectvereisten, reikwijdte en tijdlijnen.

* Teambeheer: Het leiden en motiveren van het projectteam, het bevorderen van samenwerking en het oplossen van conflicten.

* Documentatie: Het bijhouden van uitgebreide projectdocumentatie, inclusief plannen, rapporten en andere relevante informatie.

Voorbeelden van standaarden voor softwareprojectbeheer:

Verschillende raamwerken en methodologieën fungeren als de facto standaarden, elk met zijn eigen sterke en zwakke punten:

* Behendig: Een familie van iteratieve en incrementele benaderingen die de nadruk leggen op flexibiliteit, samenwerking en feedback van klanten. Voorbeelden hiervan zijn Scrum, Kanban en Extreme Programming (XP). Dit zijn strikt genomen geen ‘standaarden’ in de zin van formele documenten, maar algemeen aanvaarde methodologieën.

* Waterval: Een lineaire sequentiële aanpak waarbij elke fase moet worden voltooid voordat de volgende begint. Hoewel het minder flexibel is dan Agile, wordt het in sommige contexten nog steeds gebruikt.

* PMBOK-gids (Project Management Body of Knowledge): Een uitgebreide gids gepubliceerd door het Project Management Institute (PMI) die een raamwerk biedt voor het beheren van alle soorten projecten, inclusief softwareprojecten. Het is een meer algemene projectmanagementstandaard die op software kan worden toegepast.

* ISO/IEC 12207: Een internationale standaard voor softwarelevenscyclusprocessen. Het definieert verschillende processen die betrokken zijn bij de ontwikkeling, het onderhoud en de ondersteuning van software.

* ISO/IEC 29110: Een standaard gericht op kleine en middelgrote ondernemingen (MKB) die eenvoudigere benaderingen biedt voor softwareprojectbeheer.

Een standaard kiezen:

De beste standaard voor een bepaald softwareproject hangt af van verschillende factoren, waaronder:

* Projectgrootte en complexiteit: Grotere, complexere projecten vereisen mogelijk een meer gestructureerde aanpak zoals PMBOK of een uitgebreid Agile-framework.

* Projectvereisten: Het vereiste niveau van flexibiliteit kan van invloed zijn op de keuze tussen Agile en Waterfall.

* Organisatiecultuur en ervaring: Er moet rekening worden gehouden met de bestaande processen en teamexpertise van de organisatie.

* Verwachtingen van belanghebbenden: Het niveau van betrokkenheid en communicatie dat belanghebbenden nodig hebben, zal de gekozen aanpak beïnvloeden.

In wezen is een softwareprojectmanagementstandaard niet één enkel document, maar eerder een reeks principes en best practices die de succesvolle uitvoering van softwareontwikkelingsinspanningen begeleiden. De selectie en implementatie van een specifieke standaard of methodologie moet worden afgestemd op de behoeften van het individuele project en de individuele organisatie.