Overeenkomsten:

* Projectplanning en -uitvoering: Zowel SPM als andere projectmanagementdisciplines omvatten het definiëren van de projectomvang, het creëren van tijdlijnen, het toewijzen van middelen, het beheren van budgetten en het bewaken van de voortgang. Ze maken allebei gebruik van technieken zoals Gantt-diagrammen en Work Breakdown Structures (WBS).

* Risicobeheer: In beide gevallen is het identificeren, beoordelen en beperken van risico's van cruciaal belang. De soorten risico’s (bijvoorbeeld technologische uitdagingen, evoluerende vereisten) zijn echter vaak specifieker bij SPM.

* Teambeheer: Beide vereisen effectief leiderschap, communicatie, motivatie en conflictoplossing binnen een team.

* Stakeholdermanagement: Het informeren en tevreden houden van belanghebbenden (klanten, gebruikers, investeerders) is in beide essentieel.

* Kwaliteitscontrole: Ervoor zorgen dat het eindproduct voldoet aan de gedefinieerde kwaliteitsnormen is een gemeenschappelijk doel.

Verschillen:

* De tastbaarheid van het product: Een belangrijk verschil ligt in de tastbaarheid van het eindproduct. In de bouw of productie is het eindproduct meestal fysiek en gemakkelijk aantoonbaar. Software is ongrijpbaar en de ‘voltooiing’ ervan is vaak subjectief, afhankelijk van het voldoen aan functionele en prestatie-eisen. Dit maakt het meten van voortgang en het aantonen van waarde een grotere uitdaging.

* Volatiliteit van vereisten: Softwarevereisten zijn vaak veel vluchtiger dan op andere gebieden. Klantbehoeften, marktomstandigheden en technologische vooruitgang kunnen tijdens de ontwikkeling frequente veranderingen veroorzaken, wat flexibiliteit en aanpassingsvermogen in SPM vereist. Dit komt minder vaak voor bij bijvoorbeeld het bouwen van een brug, waar de specificaties doorgaans vaster liggen.

* Onvoorspelbaarheid van de schatting van de inspanning: Het nauwkeurig inschatten van de tijd en middelen die nodig zijn voor softwareontwikkeling is notoir moeilijk. In tegenstelling tot het bouwen van een huis waar materiaalhoeveelheden nauwkeurig kunnen worden berekend, vergt softwareontwikkeling aanzienlijke intellectuele inspanningen die moeilijk nauwkeurig te voorspellen zijn.

* Iteratieve ontwikkeling: SPM maakt vaak gebruik van iteratieve en incrementele ontwikkelingsmethodologieën (Agile, Scrum), waarbij de software in kleine, beheersbare stukjes wordt ontwikkeld, waardoor gaandeweg feedback en aanpassing mogelijk is. Dit staat in contrast met meer lineaire benaderingen die in sommige andere projectmanagementcontexten worden gebruikt.

* Technische expertise: SPM vereist een dieper inzicht in technologie- en softwareontwikkelingsprocessen dan andere projectmanagementrollen. De projectmanager moet effectief met ontwikkelaars kunnen communiceren en technische uitdagingen kunnen begrijpen.

* Intellectueel eigendom: Bij softwareprojecten zijn vaak intellectuele-eigendomsoverwegingen, licentie- en auteursrechtkwesties betrokken, die op andere projectmanagementgebieden minder vaak voorkomen.

Samenvattend:hoewel SPM gebruik maakt van veel standaard projectmanagementprincipes, vereisen de inherente complexiteiten en kenmerken van softwareontwikkeling gespecialiseerde vaardigheden, technieken en methodologieën om een ​​succesvolle projectoplevering te garanderen. De ongrijpbare aard van het product, de vluchtige vereisten en de moeilijkheden bij het inschatten maken het een aanzienlijk andere uitdaging dan het beheren van projecten in andere domeinen.