* Stabiliteit: Zonder goed geheugenbeheer kunnen programma's elkaars geheugen overschrijven, wat tot crashes leidt (systeeminstabiliteit). Het besturingssysteem moet ervoor zorgen dat elk proces zijn eigen speciale ruimte heeft en ongeautoriseerde toegang voorkomt.

* Prestaties: Efficiënt geheugenbeheer zorgt ervoor dat de systeembronnen optimaal worden gebruikt. Als het geheugen niet effectief wordt beheerd, moeten processen mogelijk lang wachten voordat geheugen beschikbaar komt, wat kan leiden tot vertragingen en prestatieknelpunten. Technieken zoals caching en paging verbeteren de prestaties aanzienlijk door strategisch gebruik te maken van RAM en schijfruimte.

* Beveiliging: Geheugenbeheer is cruciaal voor de beveiliging omdat het bepaalt welke processen toegang hebben tot welke geheugenlocaties. Een fout in het geheugenbeheer kan kwetsbaarheden creëren die kwaadaardige software kan misbruiken om ongeautoriseerde toegang te krijgen tot gevoelige gegevens of om de controle over het systeem over te nemen. Dit is de reden waarom bijvoorbeeld buffer-overflow-aanvallen zo schadelijk zijn.

* Bronnentoewijzing: Het besturingssysteem moet geheugen dynamisch toewijzen en de toewijzing ongedaan maken terwijl processen worden gemaakt en beëindigd. Hierbij wordt bijgehouden welke delen van het geheugen in gebruik zijn en welke gratis zijn, zodat een eerlijke verdeling tussen concurrerende processen wordt gegarandeerd.

Kortom, de geheugenbeheermogelijkheden van het besturingssysteem bepalen of het systeem soepel, efficiënt en veilig werkt. Mislukkingen op dit gebied leiden vaak tot systeeminstabiliteit, beveiligingsinbreuken en applicatiestoringen.