* Sjablonen: Tekstverwerkingsdocumenten, spreadsheets, presentaties (zoals PowerPoint of Google Slides), e-mailsjablonen, websitesjablonen en zelfs codesjablonen gebruiken allemaal tijdelijke aanduidingen om aan te geven waar specifieke informatie moet worden ingevoegd.

* Formulieren: Onlineformulieren, papieren formulieren en zelfs aanvraagformulieren gebruiken tijdelijke aanduidingen (vaak gelabelde velden) om gebruikers te begeleiden bij het invullen van de vereiste informatie.

* Mock-ups: Ontwerpmodellen (voor websites, apps, enz.) gebruiken tijdelijke aanduidingen om afbeeldingen, tekstblokken en andere inhoud weer te geven die later in het ontwikkelingsproces wordt toegevoegd.

* Tekstgeneratoren voor tijdelijke aanduidingen (zoals Lorem Ipsum): Deze tools genereren dummytekst om visueel de ruimte en lay-out weer te geven waar de daadwerkelijke inhoud zal komen.

* Contentmanagementsystemen (CMS): Deze systemen (zoals WordPress) hebben vaak tijdelijke aanduidingen of secties in hun interfaces waar inhoud kan worden toegevoegd en bewerkt.

* Softwareontwikkeling: Bij het programmeren worden tijdelijke aanduidingen op grote schaal gebruikt (bijvoorbeeld variabelen, parameters, tijdelijke aanduidingen voor tekenreeksopmaak zoals `%s` of `{ }` in Python).

De specifieke vorm van de tijdelijke aanduiding varieert afhankelijk van de context. Soms is het een eenvoudige instructie tussen haakjes, soms is het een visueel duidelijk vak of veld.