Fabrikanten doen dat doorgaans niet verkopen liever games op cd's. Flash-geheugenapparaten (USB-drives, enz.) en digitale distributie (downloads) zijn nu de dominante methoden. In het verleden hadden cd's de voorkeur, maar verschillende factoren leidden tot hun achteruitgang:
* Opslagcapaciteit: Cd's hebben een beperkte opslagcapaciteit vergeleken met zelfs kleine flashdrives, laat staan moderne spelformaten. Games zijn steeds complexer en data-intensiever geworden, waardoor cd's onpraktisch zijn geworden.
* Productiekosten: Hoewel de productie van cd's ooit goedkoop was voor massaproductie, werden de kosten uiteindelijk vergelijkbaar met of hoger dan de kosten van flashdrives, vooral voor kleinere productieruns.
* Duurzaamheid: Cd's zijn gevoelig voor krassen en beschadigingen, wat kan leiden tot gegevensverlies. Flash-drives zijn weliswaar niet onverwoestbaar, maar zijn aanzienlijk robuuster.
* Distributie en verzending: Het verzenden van fysieke media is duur en minder efficiënt dan digitale distributie. Fysieke distributie omvat ook opslag en voorraadbeheer.
* De opkomst van digitale distributie: Digitale distributie biedt aanzienlijke voordelen:directe toegang, gemakkelijke patching en updates en geen verzendkosten. Digitale platforms zoals Steam, Epic Games Store, enz. zijn de standaard geworden voor gamedistributie.
* Maatregelen tegen piraterij (ironisch): Hoewel cd's *enigszins* beschermd waren tegen piraterij, maakt digitale distributie een eenvoudiger implementatie van DRM (Digital Rights Management) en andere technologieën tegen piraterij mogelijk.
Kortom, de redenen waarom fabrikanten afstand namen van cd's waren voornamelijk te danken aan de technologische vooruitgang, de kosteneffectiviteit en het gemak dat digitale distributie biedt. Er is bijna geen scenario waarin het massaal produceren en distribueren van games op cd's vandaag de dag de voorkeur zou hebben. |