De verwarring kan voortkomen uit een paar scenario's:

* Software met dubbele licentie: Sommige software wordt aangeboden onder zowel een open-sourcelicentie (zoals GPL of MIT) als een eigen licentie (vaak een commerciële licentie). Gebruikers kunnen kiezen onder welke licentie zij opereren. Het is echter niet *beide* tegelijkertijd voor één exemplaar; de gebruiker selecteert er een.

* Onderdelen van een groter systeem: Bij een groot softwaresysteem zijn sommige componenten mogelijk vrijgegeven onder open-sourcelicenties, terwijl andere onderdelen eigendom blijven. Dit betekent niet dat het hele systeem beide is; het is een mix. Een webapplicatie kan bijvoorbeeld een open-sourcedatabase gebruiken, maar de front-endcode en kernalgoritmen blijven eigen.

* Forken: Open-sourceprojecten kunnen worden gevorkt. Het oorspronkelijke project kan onder een open-sourcelicentie blijven, maar een forking-project kan eigendom worden. Nogmaals, dit is niet dezelfde software als beide; het zijn verschillende versies.

Kortom, het licentiemodel definieert of de software open source of propriëtair is. Een enkel stukje software kan niet beide tegelijk zijn.