| Het verschil in het aantal kolommen (65.536 in Excel 2010) en rijen (1.048.576 in Excel 2010) is geen beperking opgelegd door een enkele, gemakkelijk verklaarde factor. Het is een resultaat van hoe de interne gegevensstructuren van Excel en adresseringsschema's zijn geëvolueerd.
Hier is een uitsplitsing van de bijdragende factoren:
* Adresseringschema's: Excel maakt gebruik van verschillende adresseringsschema's voor kolommen en rijen. Kolommen worden weergegeven met behulp van letters (A, B, C ... AA, AB ... AAA enz.), Dat is een basis-26-systeem. Rijen gebruiken echter een eenvoudig basis-10-nummeringssysteem. Het basis-26-systeem voor kolommen betekent dat het geen combinaties meer heeft (ZZ is het hoogst voordat de limiet van 2 bytes wordt overschreden) veel sneller dan het basis-10-systeem voor rijen.
* Gegevensopslag en geheugenbeheer: Vroege versies van Excel hadden beperkingen op het gebied van geheugenadres en gegevensstructuren, waardoor de ontwerpkeuzes voor het maximale aantal kolommen worden beïnvloed. Hoewel deze beperkingen in latere versies zijn overwonnen, blijft het fundamentele adresseringsschema een erfenis. De limiet van 65.536 is gekoppeld aan een 16-bits adressysteem voor kolommen, wat betekent dat het adres van elke kolom kan worden weergegeven in 2 bytes.
* achterwaartse compatibiliteit: Microsoft heeft achterwaartse compatibiliteit met oudere Excel -bestanden behouden. Het wijzigen van de kolomadressing zou veel bestaande spreadsheets breken. Een significante revisie van hoe Excel omgaat met spreadsheets werd problematischer geacht dan alleen maar doorgaan met de historische beperking.
* Praktische overwegingen: Hoewel moderne hardware gemakkelijk veel grotere spreadsheets verzorgt, is er een praktische limiet voor hoe breed een spreadsheet realistisch nuttig is. De meeste gebruikers hoeven zelden te werken met tienduizenden kolommen, waardoor een groter aantal minder prioriteit is in vergelijking met het verhogen van het aantal rijen, wat vaak nodig is voor grote datasets.
Kortom, de discrepantie komt neer op een combinatie van historische ontwerpkeuzes (16-bit adressering voor kolommen versus een flexibeler systeem voor rijen), achterwaartse compatibiliteitsproblemen en een evenwicht tussen praktische en rekenbronnen. Terwijl Excel 2010 en latere versies enkele geheugenbeperkingen hebben aangepakt, blijven de kernadresseringsbeperkingen voor kolommen een legacy -factor. |
