Voorbeeld:

Laten we zeggen dat uw huidige werkmap `/home/user/documents` is.

* `/home/user/documenten/report.txt` is een *absolute* bestandsnaam. Het geeft het volledige pad vanaf de hoofdmap (`/`).

* `rapport.txt` is een *relatieve* bestandsnaam. Er wordt van uitgegaan dat het bestand zich in de huidige map bevindt (`/home/user/documents`).

* `../images/chart.png` is ook een *relatieve* bestandsnaam. Het betekent "ga één map omhoog (`..`), ga dan naar de map `images` en zoek `chart.png`. Dit zou verwijzen naar `/home/user/images/chart.png`.

* `./data/numbers.csv` is een relatieve bestandsnaam. De leidende `./` is overbodig, maar specificeert de huidige map expliciet voordat deze naar de `data` submap gaat, wijzend naar `/home/user/documents/data/numbers.csv`.

Waarom relatieve bestandsnamen gebruiken?

* Draagbaarheid: Relatieve paden maken uw code of scripts draagbaarder. Als u het hele project naar een andere locatie op uw computer of een andere server verplaatst, zullen de relatieve paden nog steeds correct werken, op voorwaarde dat de directorystructuur behouden blijft.

* Leesbaarheid: In veel gevallen zijn relatieve paden korter en gemakkelijker te begrijpen dan lange absolute paden.

* Organisatie: Ze helpen uw project georganiseerd te houden en vermijden harde codering van absolute paden, die gemakkelijk kapot kunnen gaan.

Beperkingen:

* Contextafhankelijk: Relatieve paden zijn afhankelijk van de huidige werkmap. U moet ervoor zorgen dat de CWD correct is ingesteld voordat u deze gebruikt.

* Dubbelzinnigheid: Zonder de CWD te kennen is een relatief pad zinloos.

Samenvattend bieden relatieve bestandsnamen een flexibele en vaak gemakkelijkere manier om naar bestanden te verwijzen, vooral binnen een goed gedefinieerde projectstructuur. Maar hun afhankelijkheid van de CWD vereist een zorgvuldige afweging van de context.