Er is geen enkele universele vraag die een software-installatieprogramma of formatteerprogramma *direct* stelt om voor FAT32 te kiezen. In plaats daarvan is de keuze meestal een gevolg van de antwoorden op verschillende vragen of gepresenteerde opties. De onderliggende logica is meestal ongeveer als volgt:
* "Wat is de grootte van de schijf/partitie?" Als de schijf of partitie kleiner is dan een bepaalde grootte (doorgaans rond de 4 GB, maar sommige tools gebruiken hogere limieten), kan het installatieprogramma/formatter *automatisch* voor FAT32 kiezen omdat FAT32 geen bestanden ondersteunt die groter zijn dan 4 GB en NTFS of exFAT verspild zouden worden aan een kleine schijf.
* "Welk besturingssysteem heeft toegang tot deze schijf/partitie?" Als het antwoord aangeeft dat het om oudere systemen gaat, zoals zeer oude versies van Windows, DOS of sommige ingebedde systemen, kan FAT32 worden geselecteerd omdat het breed compatibel is, terwijl nieuwere bestandssystemen mogelijk niet worden ondersteund. Dit is geen directe vraag, maar een selectie in een vervolgkeuzemenu of een reeks selectievakjes met betrekking tot compatibiliteit.
* "Welk bestandssysteem wilt u gebruiken?" Dit is de meest directe vraag, en door een lijst met opties te presenteren (NTFS, FAT32, exFAT) kan de gebruiker expliciet voor FAT32 kiezen.
Kortom, er is geen enkele vraag. De beslissing van de software is gebaseerd op een combinatie van de grootte van de schijf, de beoogde compatibiliteit met het besturingssysteem en de expliciete keuzes van de gebruiker. |