* Een microprocessorchip: De centrale verwerkingseenheid (CPU) – het ‘brein’ van het systeem. Dit kan een relatief eenvoudige 8-bits processor zijn voor beginners, of iets complexer voor gevorderde gebruikers.

* Ondersteunende fiches: Dit zijn noodzakelijke componenten zoals geheugenchips (RAM en ROM), invoer/uitvoer (I/O)-chips voor interface met externe apparaten (zoals toetsenborden, beeldschermen, enz.) en mogelijk klokchips om timingsignalen te genereren.

* Een printplaat (PCB): Een bord met (soms) voorgesoldeerde componenten en pads voor het aansluiten van de microprocessor en andere componenten. Dit vereenvoudigt het bouwproces aanzienlijk vergeleken met breadboarding.

* Andere componenten: Dingen als LED's, schakelaars, weerstanden, condensatoren en eventueel een voeding worden vaak meegeleverd.

* Documentatie en instructies: Dit is cruciaal! Er wordt uitgelegd hoe u de kit in elkaar zet, de microprocessor programmeert en de verschillende functies gebruikt. Vaak zijn er voorbeeldprogramma's en tutorials aanwezig.

* Mogelijk een softwareontwikkelomgeving: Sommige kits bevatten software (bijvoorbeeld een assembler, compiler of IDE) waarmee gebruikers programma's voor de microprocessor kunnen schrijven en debuggen.

Het doel van een microprocessorkit is om een ​​praktische leerervaring te bieden. Door de kit te bouwen en te programmeren krijgen gebruikers praktisch inzicht in hoe microprocessors werken, hoe ze met hardware moeten communiceren en hoe ze software voor embedded systemen kunnen ontwikkelen. Ze worden vaak gebruikt in het onderwijs en door hobbyisten die geïnteresseerd zijn in elektronica en computerarchitectuur.