* Ma'at onderhouden: Dit was het centrale concept van waarheid, rechtvaardigheid en kosmische orde. Onderwijs bracht de waarden van Ma'at bij en stimuleerde ethisch gedrag en verantwoordelijk burgerschap. Individuen werd geleerd in harmonie met de goden en de samenleving te leven.

* Voorbereiden op een succesvol leven: Onderwijs verschafte praktische vaardigheden die nodig zijn voor verschillende beroepen, waaronder landbouw, vakmanschap, administratie en religieuze dienstverlening. De specifieke vaardigheden die werden aangeleerd, waren afhankelijk van de sociale klasse en het beoogde beroep van de student. Schriftgeleerden kregen bijvoorbeeld een uitgebreide opleiding in schrijven, lezen en wiskunde.

* Behoud van religieuze kennis en tradities: Godsdienstonderwijs was cruciaal. Studenten leerden over de goden, mythologie, rituelen en begrafenispraktijken. Dit garandeerde de continuïteit van religieuze overtuigingen en praktijken over de generaties heen.

* Sociale mobiliteit (in beperkte mate): Hoewel de sociale mobiliteit werd beperkt door het rigide klassensysteem, kon onderwijs enige vooruitgang bieden. Succes in de opleiding tot schrijver zou bijvoorbeeld kunnen leiden tot een prestigieuze en invloedrijke positie binnen de bureaucratie.

* Het ontwikkelen van intellectuele capaciteit: Hoewel dit niet de primaire focus was, werd het vermogen om te lezen, schrijven en rekenen gewaardeerd. Deze vaardigheden waren voor veel rollen noodzakelijk en vergemakkelijkten verder leren en begrip van de wereld.

Kortom, het onderwijs in het oude Egypte was bedoeld om verantwoordelijke burgers te creëren die Ma'at hoog hielden, door hun vaardigheden bijdroegen aan de samenleving en religieuze tradities in stand hielden. Het was een praktische en spirituele onderneming, verweven met de structuur van het Egyptische leven en geloof.