Hier is een overzicht:

* De basis: Een computerscherm geeft niet voortdurend live beeld weer. In plaats daarvan is het een raster van pixels die afzonderlijk worden verlicht om de afbeelding te creëren. Bij het verversingsproces verzendt de grafische kaart bijgewerkte pixelgegevens naar het geheugen van het scherm (framebuffer). De monitor leest deze gegevens vervolgens en geeft deze weer.

* Vernieuwingsfrequentie: De frequentie waarmee deze vernieuwing plaatsvindt, wordt gemeten in Hertz (Hz). Dankzij een verversingssnelheid van 60 Hz wordt het scherm 60 keer per seconde bijgewerkt. Hogere vernieuwingsfrequenties (bijvoorbeeld 120 Hz, 144 Hz, 240 Hz) resulteren in vloeiendere beelden, vooral merkbaar tijdens snelle bewegingen.

* Het proces: Het proces omvat over het algemeen deze stappen:

1. Scèneweergave: De CPU en GPU van de computer verwerken de gegevens voor de scène die moet worden weergegeven (bijvoorbeeld 3D-modellen, 2D-sprites, tekst).

2. Framebuffer-update: De resulterende beeldgegevens (een frame) worden naar de framebuffer (videogeheugen) geschreven.

3. Scanout weergeven: De monitor leest de gegevens uit de framebuffer en geeft deze weer op het scherm. Dit houdt doorgaans in dat de pixels rij voor rij worden gescand.

4. Vsync (verticale synchronisatie): Vsync is een techniek om de frameweergave te synchroniseren met de vernieuwingsfrequentie van de monitor. Dit voorkomt schermscheuren (waarbij het beeld horizontaal wordt gesplitst vanwege weergave halverwege het vernieuwen) en minimaliseert invoervertraging.

* Dubbele buffering: Een veelgebruikte techniek om flikkeren en scheuren te voorkomen is dubbele buffering. Er worden twee framebuffers gebruikt; de GPU rendert naar de ene terwijl de monitor de andere weergeeft. Vervolgens wisselen ze van rol, waardoor een soepele overgang ontstaat.

In essentie is schermvernieuwing de continue cyclus waarmee we bewegende beelden en interactieve toepassingen op onze schermen kunnen zien. Zonder dit zouden we alleen statische beelden zien.