| Een vernieuwingsbuffer, ook wel een framebuffer genoemd of backbuffer , is een geheugengebied dat in computergraphics wordt gebruikt om de volledige afbeelding op te slaan die op het scherm wordt weergegeven. Het is cruciaal voor vloeiende en trillingsvrije beelden.
Hier is hoe het werkt:
* Dubbele buffering: De meest voorkomende implementatie maakt gebruik van dubbele buffering. Er zijn twee buffers:een voorbuffer en een achterbuffer. De voorste buffer is wat op het scherm wordt weergegeven. De backbuffer is waar de grafische kaart het volgende frame weergeeft. Zodra de rendering is voltooid, wordt de inhoud van de achterste buffer snel verwisseld met de voorste buffer, wat resulteert in een naadloze update op het scherm. Dit voorkomt dat de gebruiker de afbeelding ziet die wordt getekend, waardoor flikkeringen worden vermeden.
* Drievoudige buffering (en meer): Hoewel minder gebruikelijk, bestaan er drievoudige buffering en zelfs hogere bufferaantallen. Hierdoor kunnen de CPU en GPU asynchroon werken. Terwijl de GPU in één buffer rendert, kan de CPU gegevens voorbereiden voor de volgende buffer, en wordt de eerder gerenderde buffer weergegeven. Dit kan de prestaties verder verbeteren, vooral in veeleisende toepassingen.
* Doel: Het primaire doel van een vernieuwingsbuffer is het elimineren van schermscheuren en flikkeringen. Zonder dit zou het beeld stukje bij beetje worden bijgewerkt, wat zou leiden tot een afleidende en onaangename visuele ervaring. Het zorgt voor een soepele en volledige beeldvernieuwing.
In wezen is de vernieuwingsbuffer een tijdelijke opslagruimte voor het beeld dat op het punt staat te worden weergegeven, waardoor een vloeiende en trillingsvrije visuele ervaring wordt gegarandeerd. |
