1. OpenGL: Een veelgebruikte, krachtige bibliotheek op relatief laag niveau. Het geeft je veel controle, maar vereist meer handmatig werk.

* Mesh-weergave: Normaal gesproken representeert u uw mesh met behulp van hoekpunten (3D-coördinaten) en vlakken (indices in de hoekpuntarray die driehoeken of andere polygonen definieert). Dit kan er als volgt uitzien:

```c

typedef-structuur {

zweven x, y, z;

} Hoekpunt;

typedef-structuur {

niet ondertekend int a, b, c; // Indexen in de hoekpuntarray

} Gezicht;

// Voorbeeld mesh-gegevens

Hoekpunten[] ={

{0,0f, 0,0f, 0,0f},

{1,0f, 0,0f, 0,0f},

{0,0f, 1,0f, 0,0f},

// ... meer hoekpunten

};

Gezicht gezichten[] ={

{0, 1, 2}, // Driehoek gedefinieerd door hoekpunten 0, 1 en 2

// ... meer gezichten

};

```

* OpenGL-code (vereenvoudigd): Dit is een sterk vereenvoudigd voorbeeld. Foutcontrole en meer gedetailleerde instellingen zijn kortheidshalve weggelaten.

```c

#include // Of glfw3.h als GLFW wordt gebruikt

// ... hoekpunt- en vlakgegevens zoals hierboven weergegeven ...

ongeldige weergave() {

glClear(GL_COLOR_BUFFER_BIT | GL_DEPTH_BUFFER_BIT);

glBegin(GL_TRIANGLES); // Of GL_QUADS, GL_POLYGON, afhankelijk van je gezichten

for (int i =0; i glVertex3fv(&hoekpunten[gezichten[i].a]);

glVertex3fv(&hoekpunten[gezichten[i].b]);

glVertex3fv(&vertices[gezichten[i].c]);

}

glEnd();

glFlush();

}

int main(int argc, char** argv) {

glutInit(&argc, argv);

// ... vensterinstellingen ...

glutDisplayFunc(weergave);

glutMainLoop();

retour 0;

}

```

* Voordelen: Fijnkorrelige controle, breed ondersteund, goede prestaties.

* Nadelen: Een steilere leercurve en uitgebreidere code vereisen het beheren van de OpenGL-status.

2. GLFW + GLAD + OpenGL: Dit is een modernere aanpak dan alleen GLUT gebruiken. GLFW verzorgt het maken en invoeren van vensters, terwijl GLAD de OpenGL-functies laadt. Dit heeft over het algemeen de voorkeur boven GLUT voor nieuwe projecten.

* Voordelen: Schonere architectuur dan GLUT, betere platformonafhankelijke ondersteuning.

* Nadelen: Iets complexere opstelling.

3. Bibliotheken op hoger niveau: Deze abstraheren veel van de OpenGL-details op laag niveau.

* SDL2 (eenvoudige DirectMedia-laag): Hoewel SDL2 voornamelijk voor 2D is, kan het met OpenGL worden gebruikt voor 3D-weergave. Het vereenvoudigt venster- en invoerbeheer.

* Beste ImGui: Uitstekend geschikt voor het maken van gebruikersinterfaces (UI) bovenop uw 3D-visualisatie, zodat u bedieningselementen, informatieweergaven, enz. kunt toevoegen. Het wordt vaak gebruikt met OpenGL of andere grafische API's.

4. Andere bibliotheken: Er zijn talloze andere grafische 3D-bibliotheken, maar deze vereisen mogelijk meer afhankelijkheden of hebben specifieke licentieoverwegingen.

Stappen om te visualiseren:

1. Kies een bibliotheek: Selecteer OpenGL (waarbij GLFW en GLAD worden aanbevolen) of een optie op een hoger niveau op basis van uw ervaring en projectvereisten.

2. De ontwikkelomgeving instellen: Installeer de gekozen bibliotheek en zijn afhankelijkheden (zoals een compiler, linker, enz.).

3. Geef uw mesh-gegevens weer: Structureer uw hoekpunt- en vlakgegevens zoals weergegeven in het bovenstaande voorbeeld. U kunt deze gegevens laden vanuit een bestand (bijvoorbeeld OBJ, STL).

4. Schrijf de weergavecode: Gebruik de functies van de bibliotheek om een ​​venster te maken, OpenGL-context in te stellen, shaders te laden (als u shaders gebruikt, wat gebruikelijk is bij moderne OpenGL) en het mesh te tekenen.

5. Compileer en voer uit: Bouw uw C-code en voer deze uit om de 3D-visualisatie te zien.

Houd er rekening mee dat effectief programmeren van 3D-afbeeldingen shader-programmering (GLSL voor OpenGL) omvat om verlichting, materialen en andere visuele effecten te regelen. Begin met een eenvoudig voorbeeld om een ​​basismesh weer te geven voordat u de complexiteit toevoegt. Er zijn veel OpenGL-tutorials online beschikbaar om u te helpen de basisprincipes te leren.