1. Netwerkconnectiviteit:

* Netwerkinterface: Elke peer heeft een netwerkinterfacekaart (NIC) en een geldig IP-adres (IPv4 of IPv6) nodig. Hierdoor kunnen ze met elkaar communiceren.

* Netwerkinfrastructuur: Er is een netwerkinfrastructuur (bijvoorbeeld Ethernet, Wi-Fi of internetverbinding) nodig om de peers te verbinden. De details zijn afhankelijk van de gewenste schaal en locatie van het netwerk. Een volledig geïsoleerd lokaal netwerk is eenvoudiger dan een netwerk dat het internet beslaat.

* Netwerkprotocollen: Een reeks communicatieprotocollen is cruciaal voor het uitwisselen van gegevens met collega's. Meestal gaat het hierbij om het selecteren en implementeren van een netwerkprotocol (bijvoorbeeld TCP/IP) en mogelijk een protocol van een hoger niveau dat specifiek is voor uw P2P-toepassing.

2. Software/applicatie:

* P2P-software: Elke peer vereist identieke of compatibele P2P-software. Deze software voert taken uit zoals het ontdekken van andere peers, het tot stand brengen van verbindingen, het uitwisselen van gegevens en het beheren van netwerkbronnen.

* Peer-to-Peer-protocolimplementatie: De software moet het gekozen P2P-protocol implementeren. Dit bepaalt hoe peers elkaar ontdekken, gegevensoverdrachten afhandelen en netwerkverkeer beheren. Populaire protocollen zijn onder meer BitTorrent, Gnutella en Kademlia.

* Gegevensverwerking: Er zijn mechanismen nodig om de gegevens die worden gedeeld te beheren en af ​​te handelen. Dit omvat methoden voor gegevensopslag, -herstel en mogelijk codering/beveiliging.

3. Netwerktopologie en detectie:

* Peer-ontdekking: Een mechanisme waarmee leeftijdsgenoten elkaar kunnen ontdekken, is van cruciaal belang. Methoden zijn onder meer uitzending, het gebruik van een centrale server (hoewel dit het pure P2P-karakter vermindert), of het gebruik van gedecentraliseerde technieken zoals gedistribueerde hashtabellen (DHT's).

* Netwerktopologie: De rangschikking van de peers binnen het netwerk (bijvoorbeeld mesh, ster, ring) zal de efficiëntie en robuustheid beïnvloeden. Een gedecentraliseerde topologie is gebruikelijk in P2P-netwerken om de veerkracht tegen afzonderlijke storingspunten te vergroten.

* Routing: Als het netwerk groot of complex is, is een routeringsalgoritme nodig om gegevens efficiënt tussen peers te sturen.

4. Beveiliging (cruciaal):

* Authenticatie: Een manier om de identiteit van peers te verifiëren is essentieel om te voorkomen dat kwaadwillende actoren zich bij het netwerk aansluiten en mogelijk gegevens in gevaar brengen of de service verstoren.

* Autorisatie: Mechanismen om te bepalen welke peers toegang hebben tot specifieke bronnen of gegevens.

* Gegevenscodering: Het beschermen van gedeelde gegevens door middel van encryptie is belangrijk om de vertrouwelijkheid en integriteit te waarborgen.

5. Beheer van hulpbronnen:

* Bandbreedtebeheer: Er zijn technieken nodig om de netwerkbandbreedte efficiënt te beheren en te voorkomen dat een enkele peer het netwerk overweldigt.

* Opslagbeheer: Peers moeten mogelijk de opslagruimte voor gedeelde gegevens beheren.

* Gelijktijdigheidscontrole: Als meerdere peers tegelijkertijd toegang hebben tot dezelfde bron, zijn er mechanismen nodig om datacorruptie of conflicten te voorkomen.

De complexiteit van deze vereisten varieert aanzienlijk, afhankelijk van de reikwijdte en doelstellingen van het P2P-netwerk. Een klein, lokaal netwerk voor het delen van bestanden tussen een paar computers heeft veel eenvoudiger vereisten dan een grootschalige, gedistribueerde applicatie zoals een netwerk voor het delen van bestanden dat toegankelijk is via internet. Een zorgvuldige afweging van beveiliging is van het grootste belang bij elk P2P-ontwerp.