* Een systeembeheerder: Dit is het meest voorkomende scenario, vooral in grotere organisaties. Systeembeheerders hebben de bevoegdheid om gebruikersaccounts en hun toegangsrechten te beheren.

* Een beveiligingsbeheerder: In organisaties met gespecialiseerde rollen zijn beveiligingsbeheerders mogelijk als enige verantwoordelijk voor het machtigingsbeheer.

* Een databasebeheerder (DBA): Als de machtigingen betrekking hebben op een database, is de DBA vaak degene die toegang verleent en intrekt.

* Een domeinbeheerder (in Active Directory-omgevingen): In Windows-domeinen hebben domeinbeheerders de ultieme controle over gebruikersmachtigingen.

* Applicatiespecifieke beheerders: Sommige applicaties hebben hun eigen ingebouwde toestemmingssystemen, en beheerders binnen die applicaties kunnen de gebruikerstoegang beheren.

* De manager of supervisor van de gebruiker: In sommige organisaties heeft de directe supervisor van een gebruiker mogelijk de bevoegdheid om bepaalde machtigingen binnen hun team of afdeling te verlenen of te wijzigen.

* Geautomatiseerde systemen: In sommige gevallen kunnen geautomatiseerde systemen machtigingen toewijzen op basis van vooraf gedefinieerde regels of scripts. Dit is gebruikelijk bij grootschalige implementaties of cloudomgevingen.

* De gebruiker zelf (selfservice): Sommige systemen bieden self-service wachtwoordreset en mogelijk enkele toestemmingsaanpassingen binnen gedefinieerde limieten.

Kortom, het antwoord hangt af van het specifieke systeem, de organisatie en het geldende beveiligingsbeleid.