Stored procedures
noemen parameters door een naam . In de meeste gevallen , dat de naam begint met een bijzonder karakter , bijvoorbeeld Microsoft's SQL implementatie noemt parameters met het " @ "-teken . Na de parameternaam is het gegevenstype , die geen geldige SQL gegevenstype , zoals INT en STRNG zijn. In SQL implementaties , zoals Postgres , waar het " @ "-teken niet verplicht is om een parameter naam vlag , zorg ervoor dat de naam van de parameter niet overeenkomt met een tabelnaam in de database .
Parameter Trefwoorden < br >

een parameter kan een optionele trefwoord aan het eind - de sleutelwoorden zijn " iN " , " OUT " en " INOUT " . Als de parameter geen zoekwoord opgegeven , wordt deze behandeld alsof de " IN " keyword werd gebruikt . De " IN " keyword wordt gebruikt voor een parameter ingang , wordt de " OUT " keyword gebruikt voor een parameter output, en " INOUT " wordt contextueel geïdentificeerd als de procedure loopt .
Voordelen van parameters Output

Het gebruik van de input parameters is vrij simpel - door het definiëren van een parameter ingang met een makkelijk te onthouden naam , je maakt het gemakkelijker om erachter te komen wat het doet wanneer een query wordt onderzocht zes maanden nadat het is geschreven - maar output-parameters vereisen een beetje meer uitleg. Het grote voordeel van de output -parameters is dat ze een handige manier om ons boeltje functies die meerdere kolommen met gegevens retourneren . De parameter noemt ook uiteindelijk bepalen de kolom namen op output-parameters .
Naming Parameters Binnen Functies

SQL 's
mogelijkheid om naam parameters wordt ook veel gebruikt bij het maken van functies gemakkelijker te lees zes maanden nadat ze zijn gecodeerd . Een beperking van interne parameternamen is dat ze niet in de standaard uitvoering zijn verwerkt SQL , zij enkel ten behoeve van de menselijke lezer . Daarom , je moet nog steeds verwijzen naar de variabelen definiëren door ze $ 1 of $ 2 in de procedure call .