| Er is geen eenduidig antwoord op de vraag "hoeveel soorten ASCII-code", omdat de term vaak losjes wordt gebruikt. Er is een kernstandaard en vervolgens variaties op basis van hoe die codes worden weergegeven en geïnterpreteerd. Laten we het verduidelijken:
* Standaard ASCII (7-bit ASCII): Dit is de fundamentele ASCII. Het gebruikt 7 bits om 128 tekens weer te geven (cijfers 0-127). Dit omvat hoofdletters en kleine letters, cijfers, leestekens en controletekens (zoals regelinvoer en regelterugloop). Dit is waarschijnlijk *één* type.
* Uitgebreide ASCII (8-bit ASCII): Omdat 7 bits slechts 128 tekens toelaten, zijn er verschillende 8-bits coderingen ontwikkeld om meer tekens weer te geven. Dit zijn *geen* standaard ASCII, maar ze worden vaak "uitgebreide ASCII" genoemd. Deze omvatten zaken als ISO 8859-1 (Latijn-1), waarin tekens met accenten worden toegevoegd die gebruikelijk zijn in West-Europese talen. Er zijn veel verschillende 8-bits uitgebreide ASCII-sets, elk met zijn eigen karaktertoewijzing voor de extra 128 karakters (128-255). Dit is waar het idee van ‘vele soorten’ om de hoek komt kijken.
Hoewel er één fundamentele 7-bits ASCII is, omvat het informele gebruik van "uitgebreide ASCII" daarom veel verschillende 8-bits tekencoderingen, die elk als een ander type worden beschouwd. Het aantal hiervan varieert afhankelijk van hoe je ze telt (honderden, als je elke kleine variatie meetelt).
Kortom:één standaard ASCII (7-bit) en talloze uitgebreide ASCII-coderingen (8-bit). |
