Ad-hocnetwerken zijn zelfconfigurerende, gedecentraliseerde draadloze netwerken die zich dynamisch vormen zonder afhankelijk te zijn van een reeds bestaande infrastructuur. Hun abstracte kenmerk ligt in hun inherente flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Dit wordt bereikt door gedistribueerde algoritmen waarmee knooppunten elkaar autonoom kunnen ontdekken, routes kunnen vaststellen en bronnen kunnen beheren zonder centrale controle. De abstracte uitdagingen van ad-hocnetwerken omvatten dynamische topologie, beperkte bandbreedte, energiebeperkingen, beveiligingsproblemen en de behoefte aan efficiënte routerings- en resourcetoewijzingsprotocollen. Onderzoek op dit gebied richt zich op het ontwikkelen van robuuste en efficiënte algoritmen om deze uitdagingen aan te pakken en naadloze communicatie in diverse en onvoorspelbare omgevingen mogelijk te maken, waardoor uiteindelijk toepassingen in verschillende domeinen worden vergemakkelijkt, waaronder sensornetwerken, rampenbestrijding en militaire operaties. |