* DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol): Dit is de meest gebruikelijke oplossing voor het automatiseren van de toewijzing van IP-adressen op een lokaal netwerk (LAN). DHCP-servers wijzen IP-adressen, subnetmaskers, standaardgateways, DNS-serveradressen en andere configuratieparameters dynamisch toe aan clients terwijl ze verbinding maken met het netwerk. Dit elimineert de noodzaak voor handmatige configuratie op elk apparaat.

* Cloudgebaseerde IPAM-tools (IP-adresbeheer): Voor grotere netwerken, vooral netwerken die meerdere locaties of cloudomgevingen beslaan, bieden speciale IPAM-tools gecentraliseerd beheer en automatisering van de toewijzing van IP-adressen en andere netwerkconfiguratietaken. Voorbeelden hiervan zijn de IPAM van AWS, het IP-adresbeheer van Azure en oplossingen van derden zoals Infoblox en SolarWinds. Deze bieden doorgaans geavanceerdere functies, zoals adresreservering, subnetplanning en rapportage.

* Terraform/Ansible/Chef/Puppet (infrastructuur als code): Deze tools automatiseren de inrichting en configuratie van de gehele infrastructuur, inclusief netwerkinstellingen. U kunt het gewenste IP-adresschema en andere netwerkparameters definiëren in configuratiebestanden, waarna de tools deze tijdens de implementatie automatisch toepassen op servers en netwerkapparaten.

* Netwerkautomatiseringsplatforms: Dit zijn geavanceerde systemen die zijn ontworpen voor het beheer van grote en complexe netwerken. Ze kunnen een breed scala aan taken automatiseren, waaronder het beheer van IP-adressen, met behulp van API's en scripting. Voorbeelden hiervan zijn Cisco DNA Center en Juniper Mist AI.

Kortom, DHCP is de standaard voor kleinere netwerken, terwijl IPAM-tools en Infrastructuur als code zijn meer geschikt voor grotere en complexere implementaties. Geavanceerde netwerkautomatiseringsplatforms worden gebruikt in netwerken op bedrijfsniveau die een sterk geautomatiseerd en georkestreerd beheer vereisen.